نکات پنهان در مشهور ترین نقاشی های دنیا

از «تداوم حافظه» تا «مونالیزا» یک اثری هنری بی نظیر و مشهور یا راز های مخفی شده؟

آیا می‌توانید جمجمه پنهان شده در سفیران اثر «هانس هلباین» جوان را پیدا کنید؟ نه! برای این مورد نیازی به ذره‌بین نخواهید داشت، در واقع بسیار بزرگ است. باور نمی‌کنید؟ آن حباب مورب بژ و مشکی در پایین نقاشی به جمجمه تبدیل می‌شود، اگر به نقاشی درست نگاه کنید. از سمت راست یا چپ پایین تصویر نگاهی بیندازید و ببینید آیا جمجمه فوکوس می‌شود یا خیر؟ این توهمات نوری بسیار مدرن‌تر از آن زمان و بی‌اندازه جذاب‌تر و البته حیرت‌انگیز هستند.

همیشه برداشت‌های فلسفی متفاوت و گوناگونی از آثار سورئال هنرمند اسپانیایی، «سالوادور دالی» مطرح شده است. یکی از مشهورترین آثار این نقاش معروف، تداوم حافظه، محصول سال ۱۹۳۱ است. در زمان معرفی این اثر، تفسیر ساعت‌های ذوب‌شده که نمادی از سیال بودن زمان و اشاره‌ای به تئوری نسبیت خاص اینشتین است، مطرح شد. با وجود این، زمانی که یکی از دانشمندان مشهور به اسم «ایلیا پریگوگین» در همین باره سوالاتی را از دالی مطرح کرد، این هنرمند اسپانیایی اعلام کرد که اثر تداوم حافظه با تئوری اینشتین ارتباطی نداشته و مفهوم ساعت‌های در حال آب شدن از عکس ذوب شدن پنیر کاممبرت در جلوی آفتاب الهام گرفته شده است. شما چه فکر می‌کنید؟

درباره شاهکار جهانی داوینچی یعنی شام آخر یک نظریه به مراتب عجیب وجود دارد که نوازنده ایتالیایی «جووانی ماریا پالا» کشف کرد که به خوبی می‌تواند یک ملودی موسیقایی کوچک نوشته شده در نقاشی باشد. اگر پنج خط نت‌های موسیقی را روی تابلو بکشید، دستان رسولان و قرص‌های نان روی میز در جایگاه نت‌های یک ملودی موسیقی قرار می‌گیرند. حال اگر از راست به چپ بخوانید، این نت‌های موسیقی یک ملودی کوتاه ۴۰ ثانیه‌ای شبیه سرود را تشکیل می‌دهند.

مونک، نقاش نروژی در اثر مشهور خود، پیغامی به‌جا گذاشته است که تا مدت‌ها تصور می‌شد کار یکی از بازدید‌کنندگان اثر بوده است؛ جمله «Kan kun være malet af en gal Mand!» به معنی فقط یک دیوانه می‌تواند نقاشی کرده باشد! این نوشته همیشه با چشم غیرمسلح قابل مشاهده بوده، اما تصاویر مادون قرمز به تشخیص واضح‌تر نوشته از پس زمینه آن کمک کرده و سپس مقایسه آن با دست خط هنرمند به وضوح نویسندگی مونک را ثابت کرده است.

«لئوناردو داوینچی» راز‌هایی را در مشهورترین اثرش پنهان کرده است. تابلوی مونالیزا، تابلویی معروف و پربازدیدترین اثر در موزه لووراست. این بانوی مرموز در واقع حروف اسم هنرمند (LV) را در چشم راستش دارد، اما میکروسکوپی وکوچک هستند. شگفت‌آورتر این که در سال ۲۰۱۵، یک دانشمند فرانسوی با استفاده از فناوری نور بازتابنده ادعا کرد که تصویر دیگری از یک زن را در زیر تصویری که امروز می‌بینیم، پیدا کرده است. اتفاق نظر بر این است که این «نخستین پیش‌نویس» داوینچی بود و او روی آن نقاشی کرد تا شاهکار خود را خلق کند. یک سوال دیگر مطرح شده این است که چه چیزی باعث شده لبخند مونالیزا این قدر دلربا و فریبنده باشد؟ «جوزف بارتوسکی»، دندان پزشک و متخصص هنر، نقاشی لئوناردو داوینچی را با دقت مطالعه و ادعا کرده که راز این لبخند این است که مونالیزا دندان‌های جلویی خود را از دست داده و این بر حالت چهره وی تأثیر گذاشته است!

«ونسان ونگوگ» یکی از کسانی است که تاثیر شگرفی بر هنر در قرن بیستم داشته است. پرتره او با گوش باندپیچی شده، این هنرمند را در یک اتاق زرد نشان می‌دهد که گوش راست او مجروح شده است، اما در واقعیت، گوش چپ او آسیب دیده بود. اختلاف این پرتره با واقعیت، این حقیقت را نشان می‌دهد که ونگوگ از آینه برای کشیدن تصویری از خودش استفاده کرده است.

زرد، رنگ غالب نقاشی‌های این نقاش معروف «هلندی» است. «ون‌سان ونگوگ»، بیشتر از هر وقت دیگری در پایان زندگی‌اش از «رنگ زرد» برای خلق آثارش استفاده می‌کرد، در حدی که برخی حضور زیاد رنگ زرد در نقاشی‌های سال‌های آخر او را به یک نقص بینایی ربط می‌دادند که به «زرد بینی» منجر شده و یکی از عوارض مصرف دارو‌هایی است که امروزه در بیماری‌های قلب و عروق کاربرد دارند، ولی در آن زمان در درمان صرع و مشکلات گوارشی به کار می‌رفته است. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می‌برد. جنون وی را به دلیل مسمومیت اش باسرب، تماس با رنگ و تنفس در آن فضا می‌دانند.