سنگ قبر های کهن شیراز

سنگ قبر های کهن شیراز نماد پایداری و جاودانگی روح و حیات پس از مرگ است. در این پست با این سنگ قبر ها بیشتر آشنا می‌شویم.

سنگ‌قبرهای کهن شیراز در قبرستان‌هایی مانند دارالسلام و اطراف حرم شاهچراغ و علی‌بن‌حمزه یافت می‌شوند و نقوش فرهنگی و هنری ایرانی، به‌ویژه نماد سرو، همراه با خوشنویسی خطوط نستعلیق و اشعار، جلوه‌های اصلی آن‌ها هستند. این نقوش نماد پایداری، جاودانگی روح، و پیوند حیات و مرگ هستند.

❇️مهمترین ویژگی‌های سنگ‌قبرهای کهن شیراز: مکان اصلی: این سنگ‌ها را در قبرستان‌های قدیمی شیراز مانند دارالسلام و در اطراف حرم‌های شاهچراغ و علی‌بن‌حمزه می‌توان دید. نقوش فرهنگی: نماد سرو: این نقوش به وفور دیده می‌شوند و نماد پایداری، آزادگی، و جاودانگی روح هستند. ترکیب با عناصر دیگر: گاهی سرو در ترکیب با گل و پرنده دیده می‌شود که نشان‌دهنده پیوند حیات و مرگ و استمرار هستی است.

خوشنویسی: خط نستعلیق: بسیاری از سنگ‌قبرهای کهن با خط زیبای نستعلیق تزئین شده‌اند. محتوای متون: بر روی سنگ‌ها، آیات قرآنی، اشعار سعدی و حافظ، و ذکر نام اهل بیت نگاشته شده است. نمادهای داغ و سوگ: در برخی موارد، تصویر سرو خمیده دیده می‌شود که نماد سوگ و داغ است اما همچنان نشان‌دهنده استقامت و روحی رها است.

این سنگ‌قبرها بازتابی از فرهنگ، عرفان، و زیبایی‌شناسی ایرانی و همچنین پیوند عمیق بین هنر و مذهب در منطقه شیراز محسوب می‌شوند. سنگ‌قبرها حاوی یادگاری از شخصیت‌های مهم فرهنگی، علمی و مذهبی شیراز هستند؛ عرفا، ادیبان، علماء، ائمه جمعه دوران زندیه و قاجار و حتی برخی از یاران پیامبر در آن دفن شده‌اند . برخی روایت‌ها می‌گویند که همراه با خاک تربت کربلا، شیخ عبدالنبی دفن شده و نام «دارالسلام» از آن نشأت گرفته است .

❇️قبرستان دارالسلام که به «وادی‌السلام شیراز» نیز شناخته می‌شود، یکی از سه قبرستان قدیمی در جهان اسلام است. طبق منابع، اولین دفن در آن مربوط به سال ۲۴ هجری و دوران حیات پیامبر اسلام است. برخی حتی قدمت آن را به پیش از اسلام مربوط می‌دانند . وسعت این گورستان حدود ۱۰ هکتار است وبیش از ۱۰ هزار سنگ قبر در آن وجود داشته است. دفن در این آرامگاه تا سال ۱۳۵۷ ادامه داشته .