فقط تو..

فقط تو میتوانی با رقص نور چشمانت بر روی تاریکی بدرخشی:)

نمیدانم چرا باید اتفاقاتی که نباید بر سر تو فرود آیند... آخر چندبار...چندبار دگر با گریه التماس خدا را کنم؟ چند بار دگر چنگی بر بازوی عزرائیل زنم تا حتی بوی عطرت هم به مشامش نرسد؟

تو بگو چه کنم؟ تو بگو زمانی که قوانین مکان و زمان ما را جدا میکند چه کنم. بگو چه کنم تا جانم ز جسمم بدمد بر رویت؟ بگو چه کنم تا اشک هایم برایت تسکین باشند. میبینی؟ میبینی دنیا چه میکند با تو، آنم زمانی که بو..سه مرگ را برای هر بد خواهت روانه جاده میکنم؟

یادم است....یادم است چقدر با ذوق برایم مینوشتی، چقدر با ذوق به چهره‌ات هنگام نوشتن‌شان فکر میکردم و اکنون، چقدر به اشک هایت هنگام نوشتن‌‌شان فکر میکنم و گلویم میبندد. لطفا....هرکس که صدایم را میشنود، لطفا.....لطفا اگر فرشته‌ام را دیدی برای من، گر شده برای رضایت خدایت لبخندی به او بزن

آری، فقط لبخند بزن. این لبخند تو به او پیام صد ها ″دوستت دارم″ من است. میخندم اگر قصد جانم را کنی و گر گریه‌اش را در آوری قصد جانت بر لبم لبخند مینشاند. آری، اینقدر او‌ را میخواهم. همانقدر که ستاره ها شب را میخواهند، همانقدر که روز به خورشیدش نیاز دارد، همانقدر که او خانواده ای میخواست، همانقدر...نه، حتی بیشتر او را میخواهم.