تاسیان

تاسیان یعنی غم خیلی بزرگ...

کسی که نور ماه دختر زیبای ایرانی رو به تصویر می کشه، همیشه برای من سفیده؛ حتی اگه رنگ مورد علاقه اش آبی باشه!

می دانی چیست؟ چیزی نمی خواهم. جز اندک لبخندی از سمت تو. و ذره ای حالت خوبت را. کاش می توانستم خنده هایت را در شیشه بگیرم. شاید آن وقت در تنهایی ام اشک نمی ریختم. شاید خراب کاری هایم کمتر می شد. شاید همان جوانی می شدم که پدرم می خواست. همانی که سرش قسم می خورد. آن وقت بود که شیشه را باز می کردم و باز با صدای خنده هایت می خندیدم. و سر م*ست تر از قبل به چهره ات می اندیشیدم.

زیباتر از تو ندیده بودم. آن قدر زیبا بودی که برای بار اول که دیدمت نفسم بند آمد. چشمانم دوران کرد و به سکسکه افتادم. آن روز قلبم را ربودی. قلبم را از جایش به یک باره کندی. اما حیف که مرا مدت ها نشناختی.

آن روز دلم ریخت. وقتی دیدم پشت میز نشسته ای و سرت فریاد می زنند. دستانت را به هم فشرده بودی و می لرزیدی. مگر می توانستم کاری نکنم؟ اختیار پاهایم را از دست دادم. حتی صدایی که از حنجره ام خارج می شد هم صدای من نبود. با خشم فریاد زدم و خودم را جای بازجویت جا زدم.

زندگی ام به یک باره به تغییر کرد. داشتم زندگی ام را می کردم. عاشق... با سری پر از آرزو. فکر می کردم داستان ها را زندگی می کنم. فکر می کردم خسرو داستان شیرینم. اما روزگار زورش خیلی بیشتر از من بود. چرخید و چرخید و طوفان به پا کرد. از آن روز زندگی ام تاسیان شد...

+ تاسیان یعنی چی؟ -یعنی دق، غُصه، غم بزرگ. اگه یه روزی تو زندگی من نباشی، حالی که اون روز دارم تاسیانه!