انواع شخصیت در داستان؛ قسمت اول.

اصولا برای شخصیت‌های داستانی، و نوع دسته‌بندی داریم؛ دسته‌بندی بر اساس نقش و بر اساس کیفیت. در این پست، به دسته‌بندی بر اساس نقش می‌پردازیم.

1-پروتاگونیست. این شخصیت، مفهومی آشنا برای همه ماست. همان قهرمان، همان ستاره زیر نورافکن. هر داستانی، قطعا پروتاگونیست دارد. اگر پروتاگونیستی نباشد؛ داستانی هم در کار نخواهد بود؛ زیرا داستان عملا حول محور او می‌چرخد. نمونه‌های پروتاگونیست: هری پاتر، جین ایر، شرلوک هلمز، الیزابت بنت.

2-آنتاگونیست. آنتاگونیست، کارش مخالفت و دشمنی با شخصیت اصلی داستان است. معمولا پروتاگونیست خوب است و آنتاگونیست شرور، اما همیشه چنین نیست.(برای مثال، اگر پروتاگونیست ما یک مجرم فراری باشد و آنتاگونیست افسر پلیس؛ قاعدتا آنتاگونیست طرف سفیدتر و خیرتر داستان به حساب می‌آید.) آنتاگونیست به اندازه پروتاگونیست مهم است؛ اما معمولا کمتر از او به چشم می‌آید. نمونه‌های آنتاگونیست: لرد ولدمورت، سائورون، ویلیام جیمز موریارتی(در رمان اصلی.)، جوکر.(در کمیک های اصلی.)

3-شخصیت اصلی ثانویه. همه داستان‌ها، شخصیت یا شخصیت‌هایی دارند که پروتاگونیست فرعی به شمار می‌آیند. این شخصیت‌ها در مرکز توجه نیستند؛ اما کاملا به آن نزدیکند. این شخصیت‌ها می‌توانند دوست، محبوب و... شخصیت اصلی باشند. نمونه های شخصیت اصلی ثانویه: رون و هرماینی، جین بنت، دکتر واتسون.

4-شخصیت ثالت. این شخصیت‌ها مثل انواع قبلی پررنگ نیستند و معمولا در زندگی شخصیت اصلی در رفت و آمدند. در واقع ممکن است فقط در یک یا دو صحنه باشند. با این حال، یک داستان عمیق و جذاب به تعدادی از این شخصیت‌ها نیز نیاز دارد. نمونه های شخصیت ثالت: پادما و پروتی پتیل در هری پاتر، راداگاست در ارباب حلقه‌ها و مادام استال در آنا کارنینا.

5-شخصیت محبوب. تعداد زیادی از رمان‌ها-خواه به عنوان موضوع اصلی و خواه به عنوان پیرنگی فرعی-روابط عاشقانه را به تصویر می‌کشند؛ و برای این کار به یک شخصیت محبوب نیاز است. در آثاری با ژانر عاشقانه، این شخصیت شخصیت اصلی ثانویه نیز هست. نمونه ها: آقای دارسی، ماری جین واتسون، جینی ویزلی.

6-شخصیت رازدار. با وجود این که این شخصیت، در مقایسه با شخصیت محبوب معمولا در حاشیه قرار می‌گیرد؛ اما با این حال می‌تواند یکی از عمیق‌ترین روابط پروتاگونیست را شکل دهد. پروتاگونیست، افکار و رازهای خود را با این شخصیت به اشتراک می‌گذارد؛ حتی وقتی تمایلی به گفتن آنها به سایرین ندارد. نمونه‌ها: دامبلدور، گندالف، هوراشیو.

شخصیت نقیض: این شخصیت، کسیست که باورها و ارزشهایش اساسا با شخصیت اصلی متفاوت و حتی گاهی متضاد است. این تفاوت، درک بهتری از ویژگی های پروتاگونیست به مخاطب می‌دهد. با وجود این که معمولا با شخصیت اصلی رابطه آنتاگونیستی دارد؛ اما آنتاگونیست اصلی داستان نیست و حتی گاهی با شخصیت اصلی دوست می‌شود. نمونه‌ها: دراکو مالفوی، لیدیا بنت.