لسان الغیب ؟زبان زنده حافظ!

روزی که حافظ از دنیا می رود برخی مردم کوچه و بازار به فتوای مفتی شهر شیراز به خیابان می ریزند و مانع دفن جسد شاعر در مصلای شهر می شوند، به این دلیل که او شرا....ب خوار و بی دین بوده و نباید در این محل دفن شود.

روزی که حافظ از دنیا می رود برخی فرهیختگان و اندیشمندان شهر با این کار به مخالفت بر می خیزند. بعد از بگو مگو و جر و بحث زیاد، یک نفر از آن میان پیشنهاد می دهد که کتاب او را بیاورند و از آن فال بگیرند هر چه آمد بدان عمل نمایند.

کتاب شعر را دست کودکی می دهند و او آن را باز می کند و این غزل نمایان می شود: ” عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش هر کسی آن دِروَد عاقبت کار که کشت همه کس طالب یارند چه هشیار چه مست همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت.

همه شگفت زده میشوند که این غزل نمایان شده است . حافظ در آن شعر پاسخ آن مردم را داده.و سپس خاکسپاری انجام میشود

این شعر از حافظ به انتقاد از افرادی می‌پردازد که به قضاوت و عیب‌جویی دیگران می‌پردازند. او می‌گوید که هر کس باید به خود و اعمال خود توجه کند و از قضاوت درباره دیگران پرهیز کند. از نظر حافظ، ع.شق و دوستی هم در میان همه افراد وجود دارد، چه آنها که هشیارند و چه م......س.....ت. او همچنین به مفهوم تسلیم در میکده‌ها و اهمیت عشق در زندگی اشاره می‌کند. حافظ بیان می‌کند که نباید از محبت و لطف ازلی ناامید بود، زیرا کسی نمی‌تواند به درستی درک کند که چه چیزی خوب است و چه چیزی بد. در نهایت، او می‌گوید که اگر در روز مرگش فرصتی باشد، باید از لذت‌های دنیا بهره‌مند شود و به بهشت برود