خودشیفتگی چیست؟!

صفت «خودشیفته» افرادی را توصیف می‌کند که فکر می‌کنند آن‌ها مرکز جهان هستند و همه دنیا به دور آن‌ها می‌چرخد. این افراد دوست دارند همه توجه‌ها فقط به سمت آنان باشد و دائماً می‌خواهند که تحسین شوند. خود را بزرگتر و مهم‌تر از دیگران می‌دانند و تمایل دارند که همیشه مدیریت امور را به دست بگیرند.

افراد خودشیفته برای برگرداندن توجه ها به سمت خودشان سایرین را مورد تمسخر قرار می‌دهند یا دستاوردهای آنها را کوچک و بی ارزش می شمارند.

خودشیفتگی در دسته اختلال‌های شخصیت به آن دسته از افراد گفته می‌شود که خود را بسیار منحصر به فرد می‌بینند و در ذهن خود فردی مشهور و مهم هستند. این افراد به واسطه حس خودپسندی خود، تصور می‌کنند قادر به انجام هرکاری هستند، مشکلات و درد و رنج اطرافیان برای آنها اهمیتی ندارد.

نارسیس یا نارسیسوس در افسانه‌ها شخصی بوده که چنان عاشق و شیفته چهره خود بود که بیشتر زمان عمرش را به تماشای تصویر خود گذرانده و هنگامی که به آب نگاه می‌کرد و تصویر خود را می‌دید دیگر نمی‌توانست سر از آب بردارد. او آنقدر در همانجا ماند و در عشق خویش گرفتار شد که لاغر و نحیف شد و در کرانه همان رودخانه مرد. پس از آن در همان محل گلی رویید که آن را نارسیس نامیدند.

روابطی که افراد خودشیفته با سایرین برقرار می‌کنند اغلب روابطی سطحی است. آنها علاقه‌ایی به شناخت و درک احساسات اطرافیانشان ندارند همچنین در تشخیص احساسات نیز ضعف دارند. این افراد نمی‌توانند رابطه صمیمانه‌ای برقرار کنند و در روابطی که تایید نشوند نمی‌مانند و به سراغ افراد جدید می‌روند.