عصب چیست؟

یک عصب معمولی از دسته‌ای از الیاف تشکیل شده است که در اطراف لایه‌های بافت و چربی پیچیده شده و در سراسر بدن کشیده می‌شوند. این اعصاب اطلاعات را در امتداد آکسون‌ها به اندام‌های مربوطه منتقل می‌کنند. اعصاب بخشی از سیستم عصبی هستند.

آن‌ها در درجه اول در کنترل و هماهنگی تمام قسمت‌های بدن نقش دارند. یک عصب تکانه‌های الکتریکی را منتقل می‌کند و واحد اساسی سیستم عصبی محیطی است. آن‌ها از گروه‌هایی از سلول‌های تخصصی منفرد به نام سلول‌های عصبی (نورون) تشکیل شده‌اند که اطلاعات حرکتی و حسی را بین سیستم عصبی محیطی و سیستم عصبی مرکزی به عقب و جلو منتقل می‌کنند.

در واقع عصب یک مسیر مشترک است برای تکانه‌های عصبی و الکتروشیمیایی (که پتانسیل‌های عمل نامیده می‌شوند) و در امتداد هر یک از آکسون‌ها به اندام‌های محیطی انتقال یافته یا در مورد اعصاب حسی، از محیط به سیستم عصبی مرکزی منتقل می‌شوند. هر آکسون در داخل عصب، امتداد یک نورون منفرد به همراه سایر سلول‌های حمایت‌کننده مانند برخی از سلول‌های شوان (که آکسون‌ها را در میلین می‌پوشانند) است.

در داخل یک عصب، هر آکسون توسط لایه‌ای از بافت همبند به نام اندونوریوم احاطه شده است. آکسون‌ها در گروه‌هایی به نام فاسیکل در کنار هم قرار می‌گیرند و هر فاسیکل در لایه‌ای از بافت همبند به نام پری‌نوریوم پیچیده می‌شود. در نهایت، کل عصب در لایه‌ای از بافت همبند به نام اپی‌نوریوم پیچیده می‌شود. سلول‌های عصبی (اغلب به نام نورون‌ها) بیشتر به عنوان اعصاب حسی، حرکتی یا مختلط طبقه‌بندی می‌شوند.