بیماری سل چیست ؟

سل (TB) یک بیماری عفونی بالقوه جدی است که عمدتاً ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. باکتری‌هایی که باعث سل می‌شوند از طریق قطرات کوچکی که از طریق سرفه و عطسه در هوا منتشر می‌شوند و از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کنند. این بیماری زمانی که در کشورهای توسعه یافته نادر بوده، اما این عفونت های سل در سال ۱۹۸۵ افزایش یافت که تا حدی به دلیل ظهور HIV، ویروسی که باعث ایدز می شود. HIV سیستم ایمنی فرد را ضعیف می کند، بنابراین نمی تواند با میکروب سل مبارزه کند. در ایالات متحده، به دلیل برنامه های کنترل قوی تر، سل در سال ۱۹۹۳ دوباره شروع به کاهش کرد. اما همچنان یک نگرانی است. بسیاری از سویه های سل در طول زمان در برابر داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می شوند مقاومت می کنند. افراد مبتلا به سل فعال برای خلاص شدن از شر عفونت و جلوگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی باید چندین ماه از انواع داروها استفاده کنند.

علائم ابتلا به سل اگرچه بدن شما می تواند حاوی باکتری هایی باشد که باعث سل می شوند، سیستم ایمنی بدن شما معمولاً می تواند از بیمار شدن شما جلوگیری کند. به همین دلیل، پزشکان بین سل نهفته و فعال افتراق ایجاد میکنند: سل نهفته: شما عفونت سل دارید، اما باکتری های بدن شما غیر فعال هستند و هیچ علامتی ایجاد نمی کنند. سل نهفته که سل غیر فعال یا عفونت سل نیز نامیده می شود، مسری نیست. سل نهفته می تواند به سل فعال تبدیل شود، بنابراین درمان مهم است. سل فعال: این بیماری که بیماری سل نیز نامیده می شود، شما را بیمار می کند و در بیشتر موارد می تواند به دیگران سرایت کند. ممکن است هفته ها یا سال ها پس از عفونت با باکتری سل رخ دهد. علائم و نشانه های سل فعال عبارتند از: سرفه سه هفته یا بیشتر، سرفه خونی یا مخاطی، درد قفسه سینه یا درد همراه با تنفس یا سرفه، کاهش وزن ناخواسته، خستگی، تب، عرق شبانه، لر، از دست دادن اشتها و ... سل همچنین می تواند سایر قسمت های بدن شما از جمله کلیه ها، ستون فقرات یا مغز را تحت تاثیر قرار دهد. هنگامی که سل در خارج از ریه شما رخ می دهد، علائم و نشانه ها بسته به اندام های درگیر متفاوت است. به عنوان مثال، سل ستون فقرات ممکن است باعث کمردرد شود و سل در کلیه ها ممکن است باعث ایجاد خون در ادرار شود.

علل بیماری سل سل توسط باکتری هایی ایجاد می شود که از طریق قطرات میکروسکوپی منتشر شده در هوا از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. این بیماری می تواند زمانی اتفاق بیفتد که فرد مبتلا به نوع فعال و درمان نشده سل سرفه کند، صحبت کند، عطسه کند، تف کند، بخندد یا آواز بخواند. اگرچه سل مسری است، اما گرفتن آن آسان نیست. احتمال ابتلای شما به سل از فردی که با او زندگی یا کار می کنید بسیار بیشتر از یک غریبه است. اکثر افراد مبتلا به سل فعال که حداقل دو هفته از درمان دارویی مناسب برخوردار بوده اند، دیگر مسری نیستند

سل مقاوم به درمان سل همچنین به دلیل افزایش سویه های مقاوم به دارو یک قاتل اصلی باقی می ماند. با گذشت زمان، برخی از میکروب های سل توانایی زنده ماندن با وجود داروها را پیدا کردند. این تا حدی به این دلیل است که افراد داروهای خود را طبق دستور مصرف نمی کنند یا دوره درمان را کامل نمی کنند. زمانی که آنتی بیوتیک نتواند تمام باکتری های مورد نظر خود را از بین ببرد، گونه های مقاوم به دارو سل ظاهر می شوند. باکتری های زنده مانده به آن دارو و اغلب آنتی بیوتیک های دیگر نیز مقاوم می شوند. برخی از باکتری های سل نسبت به رایج ترین درمان ها مانند ایزونیازید و ریفامپین (ریفادین، ریماکتان) مقاومت نشان داده اند. برخی از سویه های سل نیز نسبت به داروهایی که کمتر در درمان سل استفاده می شوند، مانند آنتی بیوتیک های معروف به فلوروکینولون ها و داروهای تزریقی از جمله آمیکاسین و کاپرومایسین (کاپاستات) مقاومت ایجاد کرده اند. این داروها اغلب برای درمان عفونت هایی استفاده می شوند که به داروهای رایج تر مقاوم هستند.

عوامل خطر (ریسک فاکتور ها) هر کسی ممکن است به سل مبتلا شود، اما برخی عوامل می توانند خطر ابتلا به سل را افزایش دهند، از جمله سیستم ایمنی ضعیف شده، یک سیستم ایمنی سالم اغلب با موفقیت با باکتری سل مبارزه می کند. با این حال، چندین بیماری و دارو می توانند سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کنند، از جمله: HIV / AIDS دیابت بیماری کلیوی شدید سرطان های خاص درمان سرطان، مانند شیمی درمانی داروهایی برای جلوگیری از رد اعضای پیوندی برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان آرتریت روماتوئید ب یماری کرون و پسوریازیس سوء تغذیه یا وزن کم بدن سن خیلی کم یا بالا