به هرچیزی که بخواهند نمی‌رسند

زندگی گاهی پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. همیشه همه چیز همان‌طور که انتظار داریم پیش نمی‌رود و آدم‌ها همیشه به خواسته‌هایشان نمی‌رسند. این نرسیدن، بخشی از واقعیت زندگی است که شاید هیچ راه فراری ندارد.

آدم‌ها از کودکی آرزوهایی دارند. بعضی از این آرزوها کوچک‌اند و بعضی آن‌قدر بزرگ که شاید تمام عمر برای رسیدن به آن‌ها تلاش کنند. اما تلاش همیشه به نتیجه نمی‌رسد. گاهی موانع شرایط اجازه نمی‌دهد و گاهی هم چیزی که می‌خواهیم فراتر از توان ماست...

وقتی به اطراف نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که نرسیدن به خواسته‌ها فقط مخصوص ما نیست و این اتفاق برای همه می‌افتد. بعضی‌ها شاید تمام زندگی‌شان را صرف رسیدن به چیزی کرده باشند و در نهایت آن را از دست داده باشند. این یک واقعیت تلخ و غیرقابل انکار است که هیچ‌کس نمی‌تواند از آن فرار کند.

نرسیدن قطعا احساس خوبی برای ما ندارد. اینکه بعد از تلاش و انتظار، چیزی که می‌خواستی از دست برود... شاید آدم‌ها برای مدتی از خود بپرسند که اصلاً چرا باید تلاش کنند یا چرا باید چیزی را بخواهند که احتمال رسیدن به آن کم است؟

من هم این را خوب می‌دانم. چون من هم چیزی را می‌خواستم که هیچ‌وقت به آن نرسیدم. من او را می‌خواستم، اما او هرگز مال من نبود. تنها چیزی که برایم ماند، حسرتی است که با هر نفس، در قلبم سنگینی می‌کند...