اتفاقی در گذشته (P1)

امروز توی کلاس ویولون آهنگ جدیدی یاد گرفتم که آهنگ قشنگی بود. بعد از کلاس اونقدر ترافیک بود که تا بخوام به آپارتمان ژانی ور برسم ساعت چهار و نیم شده بود

موسسه یا همون آپارتمان ژانی ور جایی هستش که من با چند نفر که توی رشته ی علمی تخصص دارند داریم ماشین زمان درست میکنیم ولی ما.... یعنی من فکر نمی‌کنم بتونیم یه ماشین زمان بسازیم.

کسایی که باهاشون دارم کار می کنم ۱ دختر و ۲ تا پسر هستند که با هم خواهر برادر هستند وخیلی از خود راضی اند. اسم دختری که باهاش دارم کار میکنم هازلی و اسم پسر بزرگ تر کامستی و اسم برادر کوچک تر هامسی هست

هازلی از همشون بزرگ تر هست و یجورایی رئیس به حساب می آد. و همون طور که گفتم مغرور و یک دنده هست. آه که نمیشه کاری کرد و کاش می شد آدما ۱ دکمه داشته باشند که هر وقت خواستی اونا رو خفه کنی.

بالاخره که الان دارم در ژانی ور رو باز میکنم و اصلا حوصله ی گوشه کنایه های هازلی رو ندارم. ساعت چهار و نیم رسیدم و از در رد شدم. در اتاق هازلی رو باز کردم و آماده ی غرغر های هازلی بودم.هازلی با داد و فریاد گفت:تو چقدر رو عصابی چرا همیشه انقدر دیر میاد."حرفش رو قطع کردم و گقتم

:" با وجود سوال های زیاد من از معلم و سستی راننده تاکسی و ترافیک ساعت چهار و نیم رسیدم اینجا." هازلی دهنش باز مونده بود و صورتش یجوری بود که انگارفحش آبدارشو قورت داد..من داشتم از در اون قبرستون سرد و بی روح رد میشدم که هازلی یقه ام رو گرفت و گفت :"کجا من هنوز کارم باهات تموم نشده." منم دستشو از رو یقه ام برداشتم و زمزمه کردم" کنه" و با عصبانیت از اونجا رفتم

امیدوارم خوشتون اومده باشه ❤ پارت دو هم بنویسم؟