اولین مردی که عاشقش شدم...

اولین مردی که عاشقش شدم ((پدرم)) بود. من صمیمانه از او بابت تمام زحماتی که برای ما میکشد سپاس گذارم،بودم و خواهم بود. ما همه میدانیم تمام پدران ما از کوه زاده شدند و استوارند.

پدر اولین مردی است که همه ی ما به او علاقه مند میشویم و با تمام وجود آن را دوست داریم. پدر، مظهر مهربانی و استواری خانواده است و من خوشحالم که پدری مهربان و آزاده دارم.

وقتی خسته از سرکار برمیگردی؛ در فکرت چه می گذرد؟ راستی من چطور آن خستگی را از تنت در کنم؟ تصمیم گرفتم درس بخوانم تا بتوانم زحماتت را جبران کنم، با اینکه میدانم هرگز جبران نخواهد شد.

چه خوب، چه بد! تو پدر من هستی! به من شکل داده ای و بوجود آوردی. از خداوند مچکرم که تورا دارم پدر عزیزم. اگر خواستم از کوه درس بگیرم باید از او بپرسم:(( آیا پیش پدرم درست درس هایت را خوانده ای؟)) و آنگاه که مطمئن شدم به تو تکیه کنم.