بیگ بن

شب بود. صدای جیرجیرک ها و قور قور قورباغه ها با سکوت شب در هم آمیخته بود. هیزل همراه با خواهر کوچکش کارا روی پشت بام عمارتشان در وسط لندن، دراز کشیده و به بیگ بن خیره شده بودند.ناگهان کارا گفت: -هیزل... +چیزی شده؟ -تو چیزی از لونا یادت میاد؟ هیزل تعجب کرد.برای چه او درباره لونا میپرسید؟ لونا خواهر بزرگتر انها بود که وقتی کارا 1 ساله بود از دنیا رفت.قطره اشکی از چشم هیزل سرازیر شد.او خواهر بزرگتر اش را خیلی دوست داشت.اختلاف سنی انها تقریبا 4 سال بود. برای همین درست ترین جواب به این سوال این بود

+چیزی که نه... همه چیز رو یادم میاد. از لحظه ی اولی که بدنیا اومدم و خواهرم در اغوشم گرفت تا لحظه ی... نتوانست جمله را ادامه دهد.بغضش گرفته بود.کارا هم دیگر بحث را ادامه نداد. چند روز بعد هیزل همراه با کارا در حال قدم زدن در باغ بود.ناگهان هیزل به کار گفت +میدونستی لونا اسم من رو انتخاب کرده؟ -واقعا؟! +اره. لونا اسم من و مامان اسم دیزی رو انتخاب کرده. -چه جالب!

-اره.از روزی که این حقیقت رو فهمیدم عاشق اسمم شدم. کارا نگاه پر اشتیاقی به هیزل انداخت. مثل اینکه واقعا دوست داشت تمام داستان زندگی لونا را بشنود. -راستی! میدونستی لونا اسلایترینی بود؟ -جدی میگی؟!اسلایترین؟ -جدی میگم!تازه ارشد هم بود.توی تیم کوییدیچ هم عضو بود.فکر کنم جوینده بود.

-ارشد!جوینده کوییدیچ! وای کاش بیشتر زنده میموند و بیشتر میدیدمش!میتونستم کلی چیز ازش یاد بگیرم! اشک از چشمان هیزل جاری شد. -کاشکی...