یادداشت ؛

داستانی به اسم " یادداشت "

امروز هم یک روز عادی بود . به سختی از روی تخت بلند شدم و به سمت آشپزخانه حرکت کردم .

روی در بیخچال یک یادداشت بود . آن را برداشتم و خواندم : دخترم من و بابا میریم مرکز شعر و تا ظهر برنمیگردیم ^مامان^ شب قبل با پدر و مادرم دعوا کرده بودم و از آنها عصبانی بودم . به همین دلیل یادداشت را پاره کردم و لبخندی زدم .

بی تفاوت به سمت اتاقم رفتم تا خود را سرگرم کنم . ثانیه ها و دقیقه ها، دقیقه ها و ساعت ها می‌گذشت که شب شد اما خبری از پدر و مادرم نبود .

نیم نگاهی به درب خانه انداختم و به سمت کنترل تلویزیون حرکت کردم . دکمه اش را فشردم تا تلویزیون روشن شود . شبکه روی اخبار بود . می خواستم شبکه را عوض کنم ولی توجهم به آن جلب شد .

در مرکز شهر تصادفی رخ داده بود . اگرچه کمی برای آنها ناراحت شدم اما شبکه را عوض کردم . ناگهان یادداشت مادرم را به یاد آوردم . آنها در مرکز شهر بودند . دوباره شبکه را روی اخبار گذاشتم و با دقت به آن گوش کردم که ناگهان تصویر کسانی که در حادثه حضور داشتند نمایان شد .

بی اختیار مانند ابر پاییزی شروع یه گریستن کردم . کاش آخرین دیدارمان اینقدر بد نگذشته بود ؛