می خوابیدم و می خوابیدم و آرزو می کردم که تا ابد بخوابم. در رویاهایم، هرگز مجبور نبودم به آن چیزهای وحشتناک که تمام روز مرا می بلعند فکر کنم. در آن ساعت بیداری هیچ چیز جز افکار آزاردهنده ام که چون زهر بودند وجود نداشت، با اینکه از آنها آزرده‌ام اما نمی توانم به آن ها فکر نکنم. رویاهایم به شیرینی عسل بودند و من مثل زنبور عسلی بودم که در جست و جوی عسل پرواز می کند. اما افسوس که عسل موردعلاقه من هنگام بیداری در ناکجا آبادی نهفته شده است.
نظرسنجی
نهـان؛
لینک کوتاه
توجه!
محتوای ارائه شده در این سایت توسط کاربران تولید می شود و تستچی نقشی در تهیه محتوا ندارد بنابراین نمایش این محتوا به منزله تایید یا درستی آن نیست. مسئولیت محتوای درج شده بر عهده کاربر سازنده آن می باشد.
هر گوشه این شهر کسی به خواب نرفته بلکه درگیر همان حسی است که آسوده به خواب است.
زندگی ارزشی ندارد، اما هیچ چیز هم ارزش زندگی را ندارد.
زندگی جوی روان است و روان خواهد بود
این می کهنه جوان است و جوان خواهد بود
آنچه بود است و نباید ز میان خواهد رفت
آنچه بایست و نبود است همان خواهد بود
عشق از لذت دیدار سراپا نظر است
حسن مشتاق نمود است و عیان خواهد بود
آن زمینی که بر او گریهٔ خونین زده‌اید
اشکتان در جگرش لعل گران خواهد بود
شعله بودید، شکستید و شرر گردیدید
صاحب ذوق و تمنا و نظر گردیدیددددد
چشم جز رنگ گل و لاله نبیند ورنه، آنچه در پردهٔ رنگ است پدیدارتر است
عجب آن نیست که اعجاز مسیحا داری،عجب این است که بیمار تو بیمارتر است
از من ای باد صبا گوی به دانای فرنگ
عقل تا بال گشود است گرفتارتر است
(امیدوارم هنوز هم بشه اینجا چرت و پرت گفت اگرم نمیشه که پاکشون کن_)
به سلامتی و شادی، آسمان.
اگر در بایگانی بیمارستان کار می‌کردم، علت پیوستن به اسم خودت را یقینا فیبروز سیستیک نمی‌نوشتم بلکه آن را "غرق شده در دریای اشک خود" ثبت می کردم.
اما دوست من! نگران نباش، فاصله زیادی با عزیزانت نداشتی. اما این را می‌دانستی؟ من شک دارم.
این دروغی بود که به خودت گفتی. فاصله بسیاری داشتی اما این چیزی نبود که تو میخواستی، تنها چیزی که میخواستی آرامشی بود که از بدو تولد یا محروش بودی یا محروم شدی.
هر نفس درد، هر لحظه رنج و هر خاطره زجر آور بود. این آرامش تنها چیزی بود که میخواستی پس به تو تبریک می گویم و به خود تسلیت. آسمان در آخر تو را ذر آغوش کشید و ما تنها و شکست خورده در این جهان ماندیم.