در ژاپن ، مدرسه به عنوان یک پله مهم در زندگی دیده می شود. به همین دلیل دانش آموزان در طول یک سال 210 روز به مدرسه می روند. حتی اگر شباهت های زیادی بین سیستم آموزشی ژاپن و سایر کشورها وجود دارد ، چندین جنبه وجود دارد که این سیستم را به یکی از موثرترین سیستم های آموزشی در جهان تبدیل می کند.
در این مطلب خواهیم دید که چه چیزی سیستم ژاپنی را نسبت به بقیه بالاتر قرار می دهد و خوشحالیم که آن را با شما به اشتراک می گذاریم.
1. بچه های ژاپنی تا زمانی که به کلاس 4 نرسند ، امتحان نمی دهند.
شاید عجیب به نظر برسد ، اما مدارس ژاپن آداب و روش ها را بر دانش مقدم می دانند. هدف آنها در 3 سال اول توسعه شخصیت بچه ها و ایجاد رفتار خوب است ، نه قضاوت در مورد دانش آنها. آنها می آموزند که چگونه سخاوتمند ، همدل و دلسوز باشند. همچنین به آنها یاد داده می شود که به دیگران احترام بگذارند و پیوند ملایمی با طبیعت و حیوانات برقرار کنند.
2. بچه ها مدرسه را خودشان تمیز می كنند.
در حالی که مدارس در بقیه دنیا برای مرتب نگه داشتن مدرسه از نگهبانان و متولیان نظافت استفاده می کنند ، در ژاپن اینگونه نیست. در آنجا دانش آموزان وظیفه نظافت کلاس ها ، غداخوری و حتی سرویس های بهداشتی را بر عهده دارند.
سیستم آموزشی ژاپن معتقد است که نظافت با هم به دانش آموزان می آموزد که به یکدیگر کمک کنند و در تیم کار کنند. و دانش آموزان با گذراندن وقت خود برای پاک کردن میز ، جارو کشیدن و تمیز کردن کف ، یاد می گیرند که به کار خود و دیگران احترام بگذارند.
3. در کارگاه های بعد از مدرسه شرکت می کنند.
کارگاه های بعد از مدرسه یا مدارس مقدماتی در ژاپن بسیار محبوب هستند. در آنجا دانش آموزان می توانند جدای از روز 6 ساعته مدرسه خود چیزهای جدیدی یاد بگیرند. کلاسها عصرها برگزار می شود و اکثر دانش آموزان ژاپنی در آنها شرکت می کنند تا بتوانند به یک دبیرستان متوسطه خوب بروند. و برخلاف بسیاری از دانشجویان در سراسر جهان ، ژاپنی ها حتی در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات نیز تحصیل می کنند.
4. دانش آموزان به همراه معلم خود در کلاس غذا می خورند.
در کشورهای دیگر دیدن غذا خوردن یک معلم همراه با دانش آموزان ممکن است دور از ذهن باشد ، اما در ژاپن این هنجار برای ایجاد پیوند مثبت دانشجو و معلم مفید تلقی می شود. هنگام صرف غذا ، گفتگوی واقعاً مفیدی می تواند انجام شود که می تواند به ایجاد جو خانوادگی کمک کند.
همچنین ، سیستم آموزشی ژاپن اطمینان حاصل می کند که دانش آموزان وعده های غذایی سالم و متعادل می خورند. بنابراین ، در دبیرستان های ابتدایی و متوسطه دولتی ، ناهار طبق یک فهرست استاندارد تهیه شده توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی و آشپزهای واجد شرایط طبخ می شود.
5. مدارس ژاپن از رنگهای بی نام استفاده می کنند
رنگهای بی نام ، جایگزین نام رنگ های آشنا می شوند: سرخابی ، زرد و فیروزه ای به منظور ایجاد سایه های اضافی نارنجی ، سبز یا آبی ، سیستم برچسب گذاری بصری نیز به نسبت متکی است.
معادلات موجود در این رنگ به کودکان کمک می کند برخی از مفاهیم اساسی تئوری رنگ را درک کرده و به آنها یاد دهند که چگونه ترکیب و ایجاد رنگ های جدید را به روشی سرگرم کننده انجام دهند.
آیا این مطلب را پسندیدید؟ ترجیح می دهید کدام یک از این روش ها توسط مدارس کشور شما انجام شود؟
قار قار
اگه بخوام بگم بلوغ فکری از کجا شروع میشه میگم؛
“ی روز آدمایی که میترسیدی از دست بدی رو خودت حذفشون میکنی”
این جمله رو جایی بنویسید که کار می‌کنید، درس می‌خونید یا تلاش می‌کنید؛
"This day will never com back in your life Again get up and make the Most of it"
"امروز هرگز به زندگی تو بر نمی گرده پس بلند شو و ازش استفاده کن"
من از جمله‌ی « فدای سرت » خیلی خوشم میاد، بهم حس امنیت میده.
اینجوریه که فدای سرت داری گند میزنی به همه چیز، فدای سرت غذا سوخت، فدای سرت چای ریخت، فدای سرت نمره‌ت کم شد، فدای سرت نتونستی، فدای سرت نشد، نرسید، نرفتی، نیومد؛ فدای سرت.
شایع قشنگ میگه ها، چی میگه؟میگه:
خریت محضه از حد
آدما باهاشون بیشتر حرف زد
دلت اگه اضافه معرفت کرد
همه ی لطفات میشه وظیفه ات تهش!
سلام میگم از یه فیلمی شخصیت انتخاب کنیم و جمعمون جم باشه و کیف کنیم
تا۳۰۰تایی شدن بک میدم😐√
بچه ها میگم از فیلم لاک پشت های نینجا شروع کنیم تا مثل قدیم جمعمون جعم باشه من نقش لئو ناردو رو میگیرم
بچه ها بیاین این چند وقت که مونده دوباره بلاگ رو برگردانیم نظر بدین که از کدام فیلم این بلاگ رو بر گر دانیم
مدرسه های مارو مدرسه های اونا رو 😹😬😿😿😿
اره والا=(🤨😐😑♨️