پسر، برای خودت متاسف باش-

من آماده شدم و خودمو آرایش کردم، چون فکر میکردم اینجوری منو ییشتر دوست داری، اگه شبیه یه ملکه ی پرام به نظر میرسیدم؛ چون میدونستم قبلا دوستشون داشتی... به سختی تلاش کردم تا چیزی باشم که موردعلاقه ی توئه... فقط بخاطر اینکه بگی "تو زیاد پیچیده نیستی"... من میدونم چجوری قهوه تو درست میکنی... و چه آهنگی رو از ته قلب دوست داری!

تمام کتابهای خودشناسی رو خوندم واسه همین فکر میکنی که زرنگ هستم... احمق، احساساتیم و یه خورده وسواس فکری دارم... و از اولش میدونستم قراره چجوری ترکم کنی... تو یکی رو پیدا کردی که برات جالبتره، درست بعدش، تو رفته بودی... منو درحالی ول کردی که گریه میکردم و فکر میکردم که کجا رو اشتباه کردم... تو گفتی من هیچوقت قانع نمیشم اما این اشتباهه، چون همه ی چیزی که میخواستم این بود که برات کافی باشم... کافی باشم:))

و شاید من زیاد جالب نباشم... اما خدای من، تو نمیتونی انقدر بی تفاوت باشی نسبت به کسی که بیشتر از همه دوستت داشت:))... من گفتم تو قلبمو شکستی اما تو بیشتر از این حرفا داغونم کردی... الانم نیازی به همدردیت ندارم فقط میخوام خود قبلیم برگرده!

فکر نمیکنی بیشتر از اونی دوستت داشتم که بذارم ازم سواستفاده کنی؟ فکر نمیکنی بیشتر از اونی دوستت داشتم که فکر کنی لایق هیچم؟ نمیخواد بهم بگی متاسفی پسر،برو برای خودت متاسف باش... چون من یه روز"همه چیز " یه نفر دیگه میشم:))