حیرانم‌که‌مارواین‌پایین‌میبینی؟NF

وقتی مردم خاکسترم رو بذار تو کیسه ی زباله... اهمیتی نمی‌دم کجا میره...پولتون رو روی سنگ قبرم هدر ندید، من بیشتر نگران روحمم..."همه" قراره بمیرن ولی "همه" که زندگی نمیکنند...گاهی به آسمون نگاه میکنم و حیرانم که مارو این پایین میبینی؟؟ اوه خدا... خدایا... خدای من... ما رو این پایین میبینی؟... گوش کن، همه عاشق تغییرن، ولی هیچکس دلش نمیخواد خودش تغییر کنه... هیچکس تا موقعی که دلیلی برای دعا داشته باشه دلش نمیخواد دعا کنه... همه قرار بمیرن ولی همه که قرار نیست زندگی کنند، گاهی به آسمون نگاه میکنم وتعجب می‌کنم که ما رو این پایین میبینی؟

سرزنش کردن خدا راحته ولی تعمیر مشکلات سخته... به آسمون نگاه می‌کنیم و می‌گیم: "چرا گوش نمیدی؟"... اخبار میبینم، توی پذیرایی، توی صفحه ی بزرگ تلویزیون و می‌گیم این خدایی که می‌گی واقعیه کجاست؟... میدونی خدایی که ما میگیم شاید وجود نـــ////داره... برامون واقعی میشه اما فقط وقتی که تو بستر مرگیم... وقتی سالمیم هیچ اهمیتی نمیدیم... ولم کن خدا، وقتی دوباره دیدمت صدات میکنم:))

که خنده داره، غافل میشیم از نیمکت های کلیسا... بعد خدا رو مقصر میدونیم برای مشکلاتمون، انگار که توجهی بهت نمیکنه...ما بهش پشت میکنیم، ازش توقع داری چیکار کنه؟... خیلی سخته به دعا جواب بدی، وقتی کسی دعا نمی‌کنه:))

اطراف رو نگاه میکنیم، این دنیایی که توشیم مثل یه سیلی توی صورتمه... هیچوقت بهم نگو خدایی نیست، که اگه نیست ما اینجا چیکار می‌کنیم؟ و شماها اینجا چیکار میکنید؟ نمیدونم، خدای من:)) گاهی به آسمون نگاه میکنم و حیرانم که ما رو این پایین میبینی؟؟ خدای من!