شروع یک پایان : ۵۱

هلنا از بعد گودریک بیرون آمده بود باز هم در همان کلاس که با مرلین تمرین میکرد . ـ خب بچه ها کلاس امروزتون تمومه 😏 ـ استاد ... 😓 ـ بله هلنا 🙂 ـ ممنون که من رو لو ندادید 🙂 منظورم دیروزه 🙄 ـ اوه 🙄 ... خب ... خوب شد یاد آوری کردی 😏 ... شاید بدونی ولی تکرار میکنم 🙂 ... توانایی های ریونکلا و گریفیندور شباهت های زیادی بهم داره 😏 ... اینکه به کتاب های خاندان ریونکلا نیاز داشتی یعنی داری رو یک قابلیت از خاندان خودت کار میکنی 🙄 ... شاید بتونم کمکت کنم 🙂 ـ نمیدونم 😓 ... من نمیتونم چیزی بگم 😟 ـ عیبی نداره هلنا 🙂 ... به هر حال از اینکه داری تلاش میکنی خوشحالم ، امیدوارم موفق باشی 👋

ـ ای کاش به استاد میگفتی 🙄 ـ من نباید به کسی بگم 😔 الان تو هم نمیبایست میدونستی ای کاش 😓 ـ مطمئن باش من به کسی چیزی نمیگم 😏 و البته اینم بهتره یادآوری کنم که استاد گودریک هیچ شباهتی به مادرت نداره 😐 ـ اولا معلوم نیست ... اگر متوجه بشه توانایی من همونیه که لازم داره ... معلوم نیست نشه مثل مادرم 😒 ... درضمن این خبر که من چیم نباید پخش بشه 🙄 ... سالازار آدمکش ماهری هست و الان من یک تهدید برای اونم 😔 ـ با قسمت دوم حرفت موافقم 🤝 بریم ببینیم سلنا کجاست ؟ خیلی وقته تو جمع ما نیست 😔 ـ فکر نکنم حوصله ما رو داشته باشه 😒 ـ ولی بهتره بهش سر بزنیم 😔 اون بهترین دوستمون بود ، قویترینمون 🙂 ـ یک نکته جالب میدونی چیه 😐 ... تو خیلی نسبت به اولین باری که دیدیمت عوض شدی 😏

هلنا و مرلین به سردابه هاگوارتز رفتند ، رونا و سلنا مشغول تمرین کردن بودند . سلنا دو زانو نشسته بود و شروع به تمرکز کردن کرده بود و رونا دست به سینه ، به سلنا نگاه میکرد و منتظر نتیجه بود . مرلین و هلنا آرام و بی سر و صدا کنار رونا ایستادند . هلنا واقعا احساس ترس می کرد و به سلنا نگاه میکرد . نگهان دستی بر روی شانه اش احساس کرد و سپس به سمت رونا کشیده شد . رونا موهای هلنا را نوازش میکرد . هلنا هم سرش را پایین انداخت ، احساس سنگینی میکرد گلویش درد میگرفت چشمانش را نمیتوانست باز کند . رونا میتوانست تمام این احساسات را حس کند . «فقط یکم دیگه صبر کن دخترم به زودی خاله ات رو بر میگردنم و تو فارغ التحصیل میشی و از دستم راحت میشی 😓 میدونم خیلی اذیتت کردم 😢» سلنا از هوش رفت و به زمین افتاد . ـ سلنا 😐😱 ـ سلنا چی شد ؟ 😨

رونا سریع دوید و بالا سر سلنا رسید ، او سلنا را بلند کرد و دروازه ای درست کرد . ـ شما ها شاید راحتر باشه از همین دروازه بیاید 😔 همه به درمانگاه هاگوارتز رفتند . رونا سلنا را بر روی تختی خواباند . چوبش را در هوا تکان داد دیگی از قفسه بیرون آمد و روی زمین قرار گرفت و زیرش آتش روشن شد . کتابی مقابل رونا قرار گرفت و خود به خود ورق زده شد تا به صفحه مورد نظر رسید با چرخش های چوبدستی مواد لازم از قفسه های مختلف به صف در هوا شناور شدند و یکی یکی در زمان مناسب وارد دیگ شدند . هلنا و مرلین مات و مبهوت از معجون درست کردن رونا فقط همدیگر را نگاه میکردند . معجون مدتی جوشید و مدام هم زده می شد . رونا با یک قاشق بزرگ معجون را به خورد سلنا داد .

ـ کمی بعد که اثر کنه حالش خوب میشه 😓 اون جادو زیاد استفاده کرده خسته شده 😤 ـ تونستید موفق بشید ؟ 😟 ـ نه 😓 ... میترسم سلنا نتونه 😣 ... اونقت راهی برای پیدا کردن سالازار نداریم 🤦 «حتی به اندازه یک سر سوزن هم رو من حساب باز نکرده ، اصلا من رو یک ریونکلا حساب نمیاره 😭»(ذهن هلنا) «خجالت آوره که کسی که توانیش رو داره جلو چشمشه ولی به هیچ عنوان روش حساب نکرده 🤦»(ذهن مرلین) ـ راستی هلنا ممنون که گفتی اون اتاق کجاست 🙂 «و این درحالیه که من خودم اون اتاق رو ساختم و خودم کتاب ها رو برداشتم 😂» ـ ها ..‌. آها ... کاری نکردم 🙄

سلنا بهوش آمد و آرام بلند شد و رو تخت نشست . ـ بازم موفق نشدم 😞 ـ عیبی نداره سلنا 😓 فکر نکنم مادرت دوست داشته باشه خودت رو اذیت کنی ها 😔 ـ هر لحظه که اون تو اون حالته داره عذاب میکشه 😞 من نمیتونم تحمل کنم 😔 ـ سلنا تو باید سالم بمونی تا بتونی کمک کنی 😐 درضمن آرزو هر پدر مادری سلامتی و خوشبختی بچشونه ، مطمئنم وقتی میبینه اینقدر خودت رو اذیت میکنی ناراحت میشه مطمئنم 😓 ـ چطور این حرف رو میزنی ؟ 😒 ـ چون خودمم مادرم 😏 احساسات یک مادر رو فقط یک مادر درک میکنه 🙂

سلنا ، هلنا و مرلین وارد یکی از کلاس های خالی شدند . ـ خیلی وقته اینطوری دور هم جمع نشده بودیم 🙂 ـ آره دوسال سه ماه بیست هفت روز میگذره 😓 هلنا و مرلین نگاهی به هم کردند و مجددا به سلنا نگاه کردند . ـ راستی ممنون که اون روز ما رو نجات دادی 😏 ـ قابلی نداشت 😂 هرچند خاله متوجه شده بود 😏 نمیخواست هلنا رو اذیت کنه 😂 دقت نکردین امروز موقع اومدنتون تعجب نکرد و واکنش منفی ای نشون نداد 😏 اگر فکر میکرد نمیدونید حافظتون رو پاک میکرد 😏 ـ تمرینات سختن ؟ 😟 ـ تا از یک پله نگذری نمیتونی به پله بعدی بری ما هنوز رو پله اول گیر کردیم 😓 ـ روش ها دیگه رو امتحان کردین ؟ 😟 ـ روش دیگه ای وجود نداره 😐 ~ اون همونه ... ~ آره خودشه ... همون بی عرضه ... ~ هیچکی بهش امیدی نداره ...

ـ فقط ده ثانیه وقت لازم دارم 😒 ـ نه ولشون کن 😔 شاید حق با اونا باشه 🥲🤧 ـ مرلین لطفا ساکتش کن 🙂 بر میگردم 😈 زیر پای سلنا خالی شد و در یک آن بین دانش آموزا قرار گرفت با یک چرخش چوبدستی همه به دیوار کوبیده شدن بلند شدن و به سمت سلنا نشانه رفتند دو سه نفر شلیک کردند و سلنا همه را جا خالی داد در یک لحظه تمام چوبدستی ها جلو پای سلنا افتاد و تک تک آنها با طناب جادویی از پا آویزان شده بودن . سلنا چوب هر یک را دقیقا روی زمین روبه روی صورتشان قرار داده بود . ـ حالا که با عرضه هستید اگر تونستید بیاید پایین 😜 زیر پای سلنا خالی شد و در زمین فرو رفت و کنار هلنا و مرلین بیرون آمد ـ لذت بخش بود 😅 فکر کنم تا دو ساعت دیگه یکی از استادا از این مسیر رد میشه و میاردشون پایین 😌

هرسه به قدم زدن ادامه دادند حال هلنا گرفته بود . ـ بسه دیگه دو هفته داشتیم رو سلنا کار میکردیم تو دیگه شروع نکن دیگه 😡 ـ راست میگه حرف این ها اصلا اهمیتی نداره 😒 ـ میدونم 😔 ولی نمیتونم خودم رو به نشنیدن بزنم 😣 ـ استعداد خودت رو کشف کن هلنا ، مطمئنا تو ویژگی هایی داری که اون بی مغز ها ازش بیبهره ان 😏 ـ از کجا معلوم ؟ 😓«تا حالا دوست داشتم یکی توجه کنه اهمیت بده ولی سلنا لطفا بس کن تا عذاب وجدان نگیرم خواهش میکنم بس کن 😣» ـ چون خون ریونکلا در تو هم جریان داره 😏 ... مادرت الان باهوشترین ساحره زنده هست 😏

خب این قسمت هم تموم شد امیدوارم لذت برده باشید موفق باشید