دوربین مخفیp6

(از زبون تخمه) جنی به خودش فشار آورده بود گریه نکنه.. ولی دیگه نمی تونست .. شاید .. درک کردن جنی به زبون ساده باشه .. ولی نمی شه درکش کرد. اگه وعضیت بچگیش رو نادیده بگیریم؛ بازم تحمل این درد آسون نیست. لالیسا یا همون لیسا صندلی قرمز رنگ خودش رو به عقب هل داد و به سمت جنی راه افتاد. دخترک بیچاره رو در آغوش گرفت و اشک های مرواریدی اش رو پاک کرد. سریع جنی رو از خودش جدا کرد و لبخند بزرگی زد .

سر جنی رو نوازش کرد. رو به جنی گفت: فرشته ی درد کشیده! جنی اشک ریختن رو متوقف کرد. سرش رو کج کرد و از لیسا پرسید: چی؟ لیسا لبخندش بزرگ تر شد: فرشته ی درد کشیده! توصیف تو ..^^ جنی خنده ی غمگینی کرد و بعد گفت: خب دیگه لالالیسا من فعلا رفتم . لالیسا گفت :اما ... جنی سریع وسط حرفش پرید: جون مستر کیم من فعلا بیخی! "جنی دستاشو بالا میبره و خداحافظی میکنه"

در اتاق مشاوره رو باز کرد و از اتاق بیرون رفت. فضای بیمارستان رو دوست نداشت. با پاش به زمین افتاد و روی زانوش وایساد. صدای افرادی میشندید. افرادی هم می دید که رفت و آمد میکنن. اشک هایی از چشمش خارج میشد. جیسو رو از دور می دید. روی صندلی نشسته بود . جنی جوری شده بود که انگار غریبه ترین فرد کره جنوبی شده بود. کمی بعد دید که پرستاری از بخش مراقبت های ویژه بیرون اومد و گفت: همراه های کیم تهیونگ؟

پرستاری از بخش مراقبت های ویژه بیرون اومد و گفت: همراه های کیم تهیونگ؟ جیسو سریع از صندلی بلند شد با صدای لرزونی گفت: م منم! جنی هم سعی میکرد از روی زانو هاش بلند بشه ولی نمی تونست! تنها کاری که به ذهنش رسید و کرد. تنها خوش شانسی که الان داشت این بود که پشت در اتاق مشاوره ، روی زانوهاش وایساده بود . یکم یه عقب برگشت در زد و کمی از در قرمز رنگ فاصله گرفت. لالیسا در رو باز کرد جنی رو از روی زانو هاش بلند کرد .جنی هم بدون هیچ حرفی به پرستار اشاره کرد. بعدش به سمت پرستار و جیسو رفت. پرستار داشت میگفت: آقای کیم تهیونگ ....