زبان فارسی را نجات دهیم!!!!

خب اول بزارین یک داستان واقعی جالب بگم

ما تا حالا زیاد فکر کردیم که این " زبان انگلیسی " که هممون میشناسیمش چرا زبان بین الملی شده و چرا انقد سادس؟

خب اول اینکه انگلیسی. زبان ساده ای بود، ولی بعد یک اتفاق دیگه افتاد. آمریکایی ها به قدرت رسیدن و به سرعت شروع به تولید محتوا به زبان خودشون کردن یعنی اگه همین حالا آمریکا، چمیدونم ، منفجر بشه، انقدر محتوا تولید شده که تا چندین سال باز هم زبان بین المللی انگلیسیه. واقعا فکر کنین، نرم افزار ها ، مقالات ، سیستم عامل ها مثل ویندوز اپل... مال امریکان

ولی اصلا چرا انقدر سادست!؟ ما تو زبان فارسی چند تا شکل فعل داریم، تو انگلیسی خیلی کمتر مثلا رفتم رفتی رفتند رفتیم، درحالی که انگلیسی برای همه شون go رو به کار میبره! داستانش چیه؟ خیلی داستان جالبیه...

چند صد سال پیش انگلیسی وجود نداشت، فقط زبان دیگه ای بود که اسنش لاتین بود که حتما تا الان شنیدین زبان رسمی اون بوده و تحصیل کرده ها و افراد رسمی و در جاهای عمومی به اون زبان حرف می زدن

انگلیسی زبان کوچه بازاری ها و بی سواد های آنان بوده که به اصطلاح داش مشتی وار حرف می زدن و همه چی رو خلاصه میکردن! کم کم انقدر جا افتاده که لاتین، زبان اصلی اونا، در حال حاظر زبان مر.ده حساب میشه! زبان کوچه بازاری ها غالب شده...

حالا میرسیم به اصل مطلب. دیدین چطوری زبان غنی اونا به فنا رفت و به یه چیز ساده تبدیل شد!؟ و ما، مایی که خداروشکر بیشترمون تحصیل کرده هستیم داریم با اطلاع، زبان خودمونو نابود می کنیم! وقتی که میگیم شیلام، نائنگی می قولی؟ یا انواع مخفف های دیگه رو به کار میبریم، داریم زحمت های فردوسی رو نقش بر آب می کنیم! شاید اولش به شوخی میگیریم، ولی دیدین که زبان کوچه بازاری های انگلیسی غالب شد، ولی ایران که فعلا به زودی قدرت نمی گیره که ما بخایم زبان بین المللی بشیم که!

یکی از ویژگی هایی که زبان فارسی رو به یک زبان غنی تبدیل میکنه، اینه که اگه شعر ها و نثر های ۱۰۰۰ سال پیشو بزارن جلومون ما می تونیم بفهمیم چی دارن میگن! یعنی زبان غنی ای که انقدر پیش مردم ریشه زده که ما اشعار ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف رو ( خودمم وقتی اسمشونو دیدم یک ساعت هنگ کردم، آقا سعدیه خودمونه ) که مال حدودا ۸۰۰ سال پیشه به راحتی متوجه میشیم! تا نتیجه هم برین اونجا هم چیز مهمی هست