۴ پادشاه محبوب ایران باستان

شماره ۴: بهرام گور بهرام پنجم یا وهرام پنجم، شناخته‌شده به بهرام گور، پانزدهمین شاهنشاه ایران و انیران از دودمان ساسانی بود که در سال ۴۲۱ میلادی به‌جای پدرش، یزدگرد یکم، بر تخت شاهنشاهی ایرانشهر نشست و تا سال ۴۳۸ میلادی سلطنت کرد. او را در ابتدا به لخمیان که دست‌نشاندهٔ شاهنشاهی ساسانی بود، سپردند تا تربیت شود. بعد از مرگ یزدگرد، سپاهی از منذر بن نعمان گرفت، به تیسفون آمد و با حل اختلافاتی که با بزرگان داشت و همچنین شکست دادن خسرو، مدعی حکومت ساسانی، به سلطنت رسید.

شماره ۳:داریوش بزرگ داریوش یکم (به پارسی باستان: 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎺𐎢𐏁) که با عنوان‌های داریوش بزرگ و داریوش کبیر نیز شناخته می‌شود، چهارمین شاهنشاه هخامنشی در میانه ۵۲۲ تا ۴۸۶ پیش از میلاد، پسر ویشتاسپ، همسر آتوسا و داماد کوروش بزرگ بود.

شماره ۲:خسرو انوشیروان خسرو یکم معروف به خسرو انوشیروان (کسرا نوشیروان، انوشه روان) دادگر سومین فرزند قباد یکم بود. وی بیست‌و‌دومین شاهنشاه ساسانی بود که حکومت خود را در تیسفون آغاز کرد. ریشهٔ اسم خسرو به معنای «نیکنامی» است و انوشیروان به معنای «روح و روان جاویدان» است. فرمانروایی خسرو با شورش‌های داخلی آغاز شد اما وی موفق شد آن‌ها را سرکوب و آرامش را به کشور بازگرداند.

شماره ۱:کوروش کبیر کوروش دوم (به پارسی باستان: 𐎤𐎢𐎽𐎢𐏁) که با نام کوروش بزرگ یا کوروش کبیر نیز شناخته می‌شود، بنیان‌گذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی بود که به مدت ۳۰ سال، در بین سال‌های ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد بر نواحی گسترده‌ای از آسیا حکومت می‌کرد. کوروش در استوانه‌اش، خودش را «فرزند کمبوجیه، شاه بزرگ انشان، نوادهٔ کوروش، شاه بزرگ انشان، نوادهٔ چیش‌پیش، شاه بزرگ انشان، از خانواده‌ای که همیشه پادشاه بوده‌است» معرفی می‌کند. به گفتهٔ هرودوت، کوروش نسب شاهانه داشته‌است و به‌جز کتسیاس، دیگر نویسندگان یونانی، ماندانا، دختر آستیاگ را مادر کوروش دانسته‌اند و گزارش داده‌اند که کوروش حاصل ازدواج کمبوجیه یکم و ماندانا بوده‌است. برخی از مورخان امروزی این روایت را معتبر می‌دانند اما برخی دیگر اعتقاد دارند که رواج این روایت ریشه‌های سیاسی داشته‌است و هدفش این بوده که از بنیان‌گذار شاهنشاهی هخامنشی، مردی نیمه‌مادی بسازد تا مادها را با فرمانروایی پارس‌ها آشتی دهد و اصولاً رابطه‌ای بین ماندانا دختر آستیاگ و کوروش قائل نیستند و آن را افسانه می‌دانند. هرودوت در مورد دستیابی کوروش به قدرت، چهار داستان نقل می‌کند، ولی فقط یکی از آن‌ها را معتبر می‌داند. طبق نظر کسنوفون از سده پنجم تا سده چهارم پیش از میلاد مسیح، سلسله داستان‌های متفاوتی دربارهٔ کوروش نقل می‌شده‌است.