از زبان ملیکا :نمیدونم ولی همیشه احساس میکنم این سرنوشت من نیست البته خانم و آقای پیتر سون به من خیلی لطف کردم آنها فکر می‌کنند من باور میکنم که آنها پدر و مادر واقعی من هستند ولی من میدونم که آنها فقط تضاهر میکنن که مادر و پدرم هستن البته من تا قبل از اینکه این بحث بشنوم باور میکردم که مادر وپدر واقعی ام هستم و من ملیکا پترسون هستم: آقای پترسون :من نمیتونم از یک دختر بی نام و نشون مراقبت کنم خانم پترسون :تحمل کن چند روز دیگر بزرگ میشه میری پی کار و زندگیش ولی الان ما مسئولشیم آن موقع فقط 7 سالم بود