𝓂𝓎 𝓈𝓉𝓇𝒶𝓃𝑔𝑒 𝓁𝒾𝒻𝑒 p35

بعد فرد جرج گفتن ،خوش بگذره کفتر های عاشق . منم زبونم رو درآوردم . بعد دراکو دستمو گرفت و گفت ، افتخار میدی ؟ منم تند تند پلک زدم و ادا درآوردم گفتم ، البته آقای مالفوی . باهم کلی رقصیدیم ، میشه گفت اولین شبی بود که یکم شبیه کسایی که عاشق همن رفتار میکردیم نه کسایی که باهم فقط رفیق صمیمی هستن . وقتی میرقصیدم سنگینی نگاهی رو حس کردم ، برگشتم و دیدم پروفسور اسنیپ بهم خیره شده و لبخند میزنه .

فوری نگاهمو برداشتم و به دراکو قضیه ی توجهش به خودم رو گفتم دقیقا وسط رقص . اونم گفت ، تو ببین کی بهت نگاه نمیکنه با این لباس اسنیپ که ثحل فیلچ هم داره نگاهت می‌کنه ، البته من چشمای هرکی که بهت نگاه کنه رو در میارم . منم لبخند زدم بهش . دراکو رفت نوشیدنی بیاره که سدریک اومد پیشم و گفت ، لباسم بد نیست . گفتم ، چرا همچین فکری می‌کنی ؟

فوری نگاهمو برداشتم و به دراکو قضیه ی توجهش به خودم رو گفتم دقیقا وسط رقص . اونم گفت ، تو ببین کی بهت نگاه نمیکنه با این لباس اسنیپ که ثحله فیلچ هم داره نگاهت می‌کنه ، البته من چشمای هرکی که بهت نگاه کنه رو در میارم . منم لبخند زدم بهش . دراکو رفت نوشیدنی بیاره که سدریک اومد پیشم و گفت ، لباسم بد نیست . گفتم ، چرا همچین فکری می‌کنی ؟

سدریک پایین و نگاه کرد و گفت ، آخه از چو نگرانم . منم جای روژی که احتمالا مال چو بود رو از صورتش پاک کردم و گفتم ، فکر نمیکنم چو اینطوری فکر کنه درضمن تو یکی از جذاب ترین پسرای جشنی چو خیلی هم دلش بخواد باهات برقصه ، مثلا یکی از قهرمان هایی ها . سدریک هم لپم رو کشید و گفت ، مرسی که هستی . همون لحظه دراکو اومد و گفت ، به به آقای قهرمان ، بیا نوشیدنی آوردم . با هم نوشیدنی خوردیم و بعد سدریک رفت ، منو دراکو هم کلی رقصیدیم .

بعد جشن من از خستگی نمیتونستم راه برم . از پانسی خواستم یکم با دراکو برقصه که تنها نباشه ( از زبان نویسنده :« بچه ها پانسی دوست دختر بلیز هستش و با هارلی و دراکو صمیمیه ، به عنوان مثال پانسی جوری دراکو رو میبینه که هارلی فرد یا جرج رو میبینه) اونا میرقصیدن و منم پیش هری و رون نشسته بودم . سرمو گذاشتم روی شونه ی هری و بعد نفهمیدم کی خوابم برد .