ابیتو اوچیها5

خوب پارت اخر

زمانی که اوبیتو برای اولین شارینگان خود را بیدار کرد چشم او دارای دو توموئه بود که او با این سطح قادر به ردگیری چاکرا و پیش‌بینی حرکات بود. او بعد از مشاهده مرگ رین سومین توموئه را دریافت کرد. اوبیتو شارینگان خود را بدون کاهش سطح زیادی از چاکرا به طور تمام مدت فعال نگه می‌داشت. او با این شارینگان قادر به اجرای گنجوتسوهای مختلف بود و در برابر اهدافش اقدام به ایجاد توهمات، به دست آوردن اطلاعات، یا کنترل اعمال آن‌ها می‌کرد. اوبیتو تعدادی شارینگان را ذخیره کرده بود تا در صورت نیاز از آن‌ها استفاده کند. او از یکی از آن‌ها به عنوان جایگزین چشم اصلی‌اش که آن را به کاکاشی اهدا کرده بود استفاده کرد. بعدها اوبیتو بینایی این چشم خود را در ازای اجرای تکنیک ایزاناگی قربانی کرد که به واسطه‌ی آن می‌توانست رویدادهای اطراف خودش را دستکاری کند. ایزاناگی به طور معمول فقط برای چند لحظه پایدار می‌ماند اما دسترسی اوبیتو به DNA هاشیراما او را قادر کرد تا به مدت ده دقیقه با یک چشم آن را حفظ کند.

اوبیتو بعد از مشاهده مرگ رین، مانگکیو شارینگان را در خود بیدار کرد. درست در همین زمان شارینگانی که او به کاکاشی داده بود نیز به مانگکیو تغییر پیدا کرد. اوبیتو در زمان استفاده از مانگکیو شارینگان با هیچ عارضه جانبی مواجه نمی‌شد، چیزی در مورد دیگران با زوال دید یا خستگی شدید همراه بود. مانگکیو شارینگان اوبیتو به او اجازه می‌داد تا یک نینجوتسوی فضا-زمان به نام کاموی را اجرا کند. کاموی به عنوان یک دروازه به بُعدی دیگر عمل می‌کرد و اوبیتو قادر بود به اراده‌ی خود تمام یا بخشی از بدنش را در این بعد حرکت دهد. این قابلیت برای اوبیتو دو مزیت داشت که یکی تلپورت شدن و دیگر لمس ناپذیری بود. کاموی تبدیل به سبک مبارزه اصلی اوبیتو شد و او به ندرت از فرم‌های سنتی نینجوتسو استفاده می‌کرد. او در مبارزات از لمس ناپذیری به عنوان یک جنبه‌ی دفاعی استفاده می‌کرد و قادر بود حملات حریفان را بدون آسیب دیدن از خود عبور دهد. همچنین او با تلپورت کردن حریفانش آن‌ها را منحرف می‌کرد و از سر راه خود برمی‌داشت. با وجود ویژگی‌های کارآمد کاموی اما این سبک ضعف‌هایی نیز داشت. اوبیتو به طور همزمان قادر به استفاده از تلپورت کردن و لمس ناپذیری نبود، و از این رو او در هنگام تلپورت کردن لمس پذیر (آسیب‌پذیر) می‌شد.

بعد از مرگ ناگاتو، اوبیتو رینگان را از بدن او دریافت کرد و آن را به عنوان چشم چپش استفاده کرد. اگرچه او تنها از یک چشم بهرمند بود و صاحب اصلی آن هم نبود با این حال او قدرت بسیاری از آن دریافت کرد. در حالی که او اذعان کرده بود که به سختی قادر به کنترل چشمش است اما او با این رینگان قادر به اجرای تمام فنون شش طریقت بود. او قادر به احضار پیکر شیطانی مسیر بیرونی، ایجاد زنجیرهای چاکرا برای مهار کردن اهداف، و استفاده از فن سامسارای حیات بهشتی به منظور احیای مردگان در قبال جان خود بود.

اوبیتو در زمان جنگ جهانی شینوبی چهارم، ده-دم را در بدن خود مهر و موم کرد. با تبدیل شدن او به جینچوریکی این جانور، تمام آسیب‌های قبلی بدن او التیام یافت و او قوی‌تر، سریع‌تر و تقریبا آسیب‌ناپذیر شد. او در ابتدا قادر به کنترل ذهن خود نبود و از همین رو به تمام تهدیدهای اطرافش بیرحمانه واکنش نشان می‌داد اما پس از مدتی او کنترل ذهنش را به دست آورد. پس از آن او حتی از ده-دم اصلی هم قوی‌تر شد چرا که قادر به تمرکز کردن روی قدرت بیکرانش بود. اوبیتو به عنوان جینچوریکی ده-دم قادر به پرواز و ایجاد بازوهای چاکرا بود. او می‌توانست درختانی را خلق کند که با آن می‌توانست گوی‌های جانور دم-دار را شلیک کند. او بعدا موفق به آماده‌سازی درخت ده-دم شد تا از آن برای اجرای تسوکویومی ابدی استفاده کند. اوبیتو در مقطعی که جینچوریکی بود قادر به استفاده از لمس ناپذیری کومای نبود.

اوبیتو به عنوان جینچوریکی ده-دم قادر به استفاده از گوی‌های جویای حقیقت بود. این تکنیک شامل ده گوی سیاه رنگ با تمام پنج عنصر طبیعت به علاوه‌ی رهاسازی یین-یانگ بود. این گوی‌ها سلاح‌های اصلی او بودند که اغلب در پشت او و به شکل یک حلقه شناور بودند. چاکرای سیاه بسیار انعطاف‌پذیر است و قادر است به شکل‌های مختلفی درآید و در شرایط مختلف استفاده شود از جمله: پرتاب اجسامی با سرعت بالا، حصارهای محافظ، انفجارها، و شکل‌گیری سلاح‌های مختلف. اوبیتو حتی قادر به خلق مجدد شمشیر نونوبوکو بود که بنا بر ادعای خودش می‌توانست دنیا را نابود کند.