داستان مادام موسیوافتخار ؟

روی زمین نشسته بودم و مغزم اتفاقات دقیقه های پیش را تحلیل میکرد . امکان نداشت من باختم ؟ آن هم منی که توی همه بازی ها شاه بودم ؟ منی که اسمم زبان زد بود؟ _ هوی اوستا ، رد کن بیا .

بلند شدم و ساک دستی ام که پر از دلار بود رو بهش دادم ، سوییج ماشین و کلید خونه رو هم همینطور ، صدای خنده ها و پچ پچ های اطراف آزارم میداد بدون نگاه به کسی آن جنهم دره را ترک کردم ، لعنت ، دیگه ماشین هم ندارم ! به گوشیم را در آوردم و خواستم ببینم نزدیک ترین مسافرخانه کجاست ولی گوشی لعنتی شارژش تمام شده بود ! به سمت خیابان پرتش کردم و شروع به راه رفتن کردم . بعد از راه رفتن و گشتن زیاد بالاخره یه مسافر خانه کوچک پیدا کردم ، اطلاعاتم رو بهش دادم خواستم پول رو حساب کنم که با شنیدن مبلق بدنم لرزید و عصبانیتم رو روش خالی کردم. چی فقط برای یک‌ شب ۴۵۰ هزار تومان پول بدم ؟ آخه اگر اینقدر داشتم که به این اشغال دونی نمیاومدم عوضی _ خب نمیخوای نده راه بازه و جاده دراز هری! به ساعت نگاه کردم حدودای ساعت یک بود ، از سر ناچاری ساعتم رو پرت کردم رو میزش و کلید رو از روی میز کش رفتم ، پدرم همیشه درست می‌گفت قمار بر نه قمار باز!!! اگر افتخار میدید ژ دو اسلاید دیگه رو هم میگذرونید ؟

مادام/موسیو ، ممنون که داستانم رو خوندید و امیدوارم مورد تایید تون قرار گرفته باشه 🙏🏻🥰🙏🏻

........