معروف ترین غذای هر کشور

ایران : چلو کباب «چلو کباب» از دوران قاجار به بعد در سفره غذایی ایرانیان جا باز کرد و شامل گوشت چرخ‌کرده بره یا گوساله است که به‌صورت استوانه‌ای به سیخ کشیده و کباب شده و همراه با برنج زعفرانی و گوجه کبابی سرو می‌شود. سماق قرمز یا سماق قهوه‌ای، ادویه کباب هستند که دلیل استفادهی آن روی کباب این است که هنگام کباب‌شدن گوشت، کمی مواد سمی در آن تولید می‌شود که سماق این سم را از بین می‌برد. واحد شمارش چلوکباب «دست» است. یک دست چلوکباب معمولا به یک بشقاب پر از پلو، کباب برگ (یک سیخ) یا کوبیده (دو سیخ) می‌گویند که همراه با گوجه فرنگی کبابی، سماق، پیاز و نوشیدنی (معمولا دوغ) سرو می‌شود. از انواع کباب‌ها می‌توان به کباب برگ، کوبیده، چنجه، شیشلیک و سلطانی اشاره کرد.

استرالیا؛ پای گوشت «پای گوشت» (Meat Pie)، نوعی غذا است که گوشت و پیاز سرخ شده، قارچ، انواع سبزیجات و غیره در داخل خمیر پای قرار می‌گیرد و روی آن را با برس آشپزی معمولا تخم‌مرغ می‌مالند و در داخل فر می‌پزند. هنگام سرو هم روی آن را با سس کچاپ می‌پوشانند. مردم استرالیا اغلب هنگام پیک‌نیک، این غذا را درست می‌کنند؛ چراکه هم تهیه آن آسان است و هم به‌راحتی خورده می‌شود. این فست فود باستانی اکنون به نماد استرالیا تبدیل شده است؛ به‌طوری که هر استرالیایی به‌طور متوسط سالانه ۱۲ پای گوشت می‌خورد که در طول سال به رقم ۲۷۰ میلیون پای می‌رسد.

اتریش؛ شنیسل «شنیتسل وینی» (Wiener Schnitzel) به‌طور سنتی با گوشت گوساله، آرد، تخم‌مرغ و آرد سوخاری تهیه و در روغن سرخ می‌شود؛ اما اغلب از گوشت حیوانات اهلی همچون مرغ و بوقلمون نیز برای تهیه آن استفاده می‌کنند. این غذا را می‌توان با سالاد سیب‌زمینی و ژله انگور قرمز سفارش داد. در شهر وین، این غذا را از قدیم همراه با سالاد و پیش‌غذای سیب‌زمینی (معمولا سالاد سیب‌زمینی یا سیب‌زمینی ریز کبابی) سرو می‌کنند. شنیتسل گوشت گوساله در منوی غذای تمام رستوران‌های کشور اتریش به چشم می‌خورد که تنوع پخت‌ زیادی دارد؛ برای مثال آن را در خمیر کورن فلکس و کوردون بلوی فرانسوی می‌پزند. شنیتسل، یک نام آلمانی میانه است که اولین بار در سال ۱۸۴۵ برای آن استفاده شد.

کانادا؛ پوتین یکی از معروف‌ترین غذاهای کانادایی، «پوتین» (Poutine) نام دارد که خاستگاه آن، استان کبک است. پوتین در واقع غذایی کانادایی-فرانسوی به شمار می‌رود که شامل سیب‌زمینی سرخ شده همراه با سس گوشت مرغ یا بوقلمون با طعم تند ملایم و تکه‌های پنیر تازه است و برای جلوگیری از نرم شدن سیب‌زمینی‎ها، پس از آماده شدن، این غذا را به‌سرعت سرو می‌کنند. معمولا در اماکنی مانند سواحل کنار دریا، رستوران‌ها، زمین هاکی و واگن‌های سیب‌زمینی فروشی می‌توان این غذای لذیذ را تهیه کرد. با اینکه شاید پوتین، سالم‌ترین انتخاب در میان غذاها نباشد؛ اما در میان غذاهای فست فود، انتخابی منحصربه‌فرد برای کانادایی‌ها محسوب می‌شود. پوتین که قیمت مناسبی هم دارد، امروزه به‌حدی محبوب شده است که در هرجای دنیا می‌توانید آن را بیابید. مدل کلاسیک آن به‌تنهایی عالی است؛ هرچند با تاپینگ‌هایی مانند تکه‌های بیکن و گوشت دودی، طعمی بی‌نظیر پیدا می‌کند

چین؛ اردک پکن «اردک پکن» (Peking Duck)، نوعی خوراک مشهور چینی است که با گوشت اردک طبخ می‌شود و خاستگاه آن شهر پکن است. سابقه این غذا به دوران حکومت‌های پادشاهی در چین باز می‌گردد و علت شهرت آن، علاوه بر طعم خاص، گوشت لطیف و تردی است که در تهیه آن به کار می‌رود. اردک‌ها را پس از ۶۵ روز تغذیه، سلاخی کرده، پرهایش را می‌کنند و به‌خوبی با آب می‌شویند. سپس با استفاده از پمپ‌های مخصوص، از زیر پوست ناحیه گردن، هوا تزریق می‌کنند تا پوست از لایه چربی زیرین جدا شود. در ادامه آن را به‌مدت کوتاهی داخل آب جوش می‌اندازند و بعد آویزان می‌کنند تا کمی خشک شود. در این مدت روی پوست مرغابی، لعابی از شربت مالتوز می‌مالند و می‌گذارند ۲۴ ساعت بماند. در نهایت این اردک را در اجاق‌های سربسته یا دیواری می‌پزند و ضمن افزودن چاشنی‌های مخصوص، با پیازچه، خیار، پنکیک چینی و سس لوبیا شیرین سرو می‌کنند.

بریتانیا رسبیف سنتی از خوشمزه‌ترین غذاهای بریتانیا با شهرتی جهانی می‌توان به «رست بیف» (Roast Beef) اشاره کرد. در حقیقت رست بیف، ناهار سنتی روزهای یکشنبه است که از قدیم در این روز سرو می‌شود و برش‌های نازکی از گوشت کبابی را همراه با سبزیجات مختلف مثل هویج، نخود فرنگی و کلم میل می‌کنند. سیب‌زمینی و پودینگ یورکشایر هم اغلب همراه با رست بیف سرو می‌شوند. با وجودی که این غذا در کشورهای دیگر مثل آمریکا، کانادا، ایرلند و نیوزیلند و استرالیا هم وجود دارد؛ اما غذای ملی انگلیس به حساب می‌آید و ریشه در تاریخ و فرهنگ مردم این کشور دارد.

فرانسه؛ کرپ «کرِپ» (Crepe) نوعی پنکیک بسیار نازک است که معمولا از آرد گندم سفید یا سیاه تهیه می‌‌شود. کلمه کرپ به فرانسوی از ریشه لاتین crispa به‌معنای «پیچاندن» گرفته شده ‌است. اگر کرپ برای ناهار یا شام سرو شود، مخلفاتی چون پنیر، تخم‌مرغ، قارچ، کنگر فرنگی، ژامبون و... در آن به چشم می‌خورد. این مخلفات را اغلب وسط کرپ می‌ریزند و گوشه‌هایش را به داخل تا می‌کنند. کرپ شیرین می‌تواند به‌عنوان صبحانه یا دسر خورده شود؛ در این صورت روی آن هر ماده شیرینی نظیر نوتلا، مربا، پودر قند، شیره درخت افرا، عصاره لیمو، خامه فرم گرفته یا تکه‌های میوه می‌ریزند و نوش جان می‌کنند.

هندوستان بریانی «بریانی» (Biryani)،‌ یک نوع برنج مخلوط است که انواع مختلفی دارد و می‌توان آن را به‌صورت گیاهی یا غیرگیاهی تهیه کرد. این غذا در سراسر شبه‌قاره هند از محبوبیت خاصی برخوردار است؛ هرچند که در مناطق دیگر دنیا نظیر کردستان عراق نیز تهیه می‌شود. در بریانی از ادویه‌های هندی، برنج، گوشت (مرغ، گاو، بز، بره، میگو یا ماهی)، سبزیجات یا تخم‌مرغ استفاده می‌کنند. اگر به‌جای گوشت، بریانی را با سبزیجات بپزند، به آن بریانی سبزیجات می‌گویند. بریانی از کلمه فارسی گرفته شده و به‌معنای گوشت کبابی است.

ایتالیا لازانیا «لازانیا» (Lasagna)، نوعی غذای ایتالیایی است که از لایه‌های پاستای ورقه‌ای، سس مخصوص و پنیر پیتزا درست می‌شود. این غذا، انواع مختلفی دارد و معمولا آن را در فر می‌پزند. در ظرف تفلون یا پیرکس، یک ردیف خمیر لازانیا قرار می‌دهند و روی آن پنیر رنده شده و مقداری مایه گوشتی و سس سفید می‌ریزند. سپس یک ردیف دیگر خمیر لازانیا و سس سفید و مایه گوشتی و پنیر رنده شده می‌ریزند و به همین صورت ادامه می‌دهند و در نهایت هم ظرف را در فر می‌گذارند تا غذا بپزد. مانند بیشتر غذاهای ایتالیایی، منشأ این غذا هم مورد بحث است؛ اما می‌توان گفت لازانیا به منطقه «امیلیا-رومانیا» (Emilia-Romagna) تعلق دارد. در همین منطقه بود که لازانیا از غذای رعیت‌ها به غذای اشراف تبدیل شد و داخل آن را با راگو یا سس گوشت پر ‌کردند.

ژاپن سوشی «سوشی» (Sushi)، خوراکی برنجی در آشپزی ژاپنی است که از برنج پخته ژاپنی با چاشنی سرکه، چندین مدل خوراک دریایی (بیشتر خام)، سبزیجات و تخم‌مرغ تهیه می‌شود و آن را به‌صورت سرد میل می‌کنند. در آغاز، سوشی تنها روشی برای نگهداری ماهی بود که در آسیای شرقی رواج داشت؛ ولی در نهایت وارد فرهنگ غذایی کشور ژاپن شد. این غذا انواع مختلفی دارد؛ اما از نظر مردم منظور از سوشی همان سوشی ادو است که برای تهیه آن، روی یک قطعه برنجی بیضی‌شکل، برشی نازک از ماهی خام یا پخته می‌گذارند. در هر صورت، سوشی‌ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: «ماکیزوشی» (makizushi) که رول‌های ماهی پیچیده شده در جلبک دریایی هستند و «ساشیمی» (sashimi) که ماهی برش داده شده روی برنج است. رستوران‌های زیادی در ژاپن وجود دارند که فقط به تهیه سوشی مشغول هستند. به‌طور سنتی در گذشته برای ضدعفونی این خوراک از واسابی (تُرُب کوهی ژاپنی) و ترشی گاری (ترشی زنجبیل) استفاده می‌کردند. نوشیدن چای سبز به‌علت ویژگی آن در پیشگیری از مسمومیت غذایی نیز توصیه می‌شود.

کره کیمچی یکی از قدیمی‌ترین و شاید اصلی‌ترین غذاها در فرهنگ غذایی کره‌ای‌ها، «کیمچی» (Kimchi) یا همان ترشی سبزیجات با ادویه‌های تند است. کیمچی، یک خوراک تخمیر شده سنتی است که از سبزی‌ها و ادویه‌های گوناگون و البته بیشتر وقت‌ها با نوعی کلم چینی بنام بائچو (baechu) و فلفل قرمز درست می‌شود. کره‌ای‌ها به‌طور معمول و روزمره، کیمچی را به‌عنوان غذای فرعی و مکمل همراه با برنج میل می‌کنند و معتقدند که بدون کیمچی، میز غذا کامل نمی‌شود. طعم منحصربه‌فرد کیمچی و همچنین ارزش غذایی بالا، فیبر فراوان و کالری پایین، آن را به غذایی محبوب در میان گردشگران خارجی تبدیل کرده است.

سوئد؛ کوفته سوئدی «کوفته سوئدی» (Swedish Meatballs) همراه با ماکارونی یا پوره سیب‌زمینی، سس خامه‌ای، مربای لینگون بری، آب‌گوشت و خیار ترشی سرو می‌شود. به این غذا که بیشتر یک غذای خانگی به حساب می‌‌آید، کوفته مامان‌پز هم می‌گویند. این کوفته‌ها را در مناطق مختلف سوئد به‌شکل‌های گوناگونی تهیه می‌کنند؛ به‌طوری که در نواحی شمالی، گوشت بدون چربی به کار می‌رود و در جنوب سوئد کوفته‌ها کمی چرب‌تر هستند.

ترکیه؛ دونر کباب کباب تُرکی یا «دونر کباب» ‌(Doner Kebab)، نوعی کباب است که برای تهیه آن، حجم زیادی از گوشت یا مرغ را به‌صورت لایه‌لایه روی سیخی چرخان قرار می‌دهند و با چرخیدن کباب نزدیک آتش، گوشت به‌تدریج کباب می‌شود. برای سرو هم به میزان لازم از کباب می‌برند و همراه با مخلفاتی مثل پیاز، گوجه فرنگی، کاهو، خیار، فلفل و گاهی وقت‌ها پنیر عرضه می‌کنند. کباب ترکی جزو پرطرفدارترین غذاهای ترکیه به حساب می‌آید که هم به‌صورت ساندویچ و هم پرسی سرو می‌شود. این غذا امروزه به یکی از غذاهای ملی آلمان نیز تبدیل شده است.

هلند؛ استمپوت «اِستَمپوت» (Stamppot) یک غذای بسیار سنتی هلندی است که شامل پوره سیب‌زمینی و دیگر سبزیجات همراه با سسی آبدار می‌شود. برای تهیه این غذا، سبزیجات و سیب‌زمینی را جداگانه می‌پزند و همه را به‌صورت پوره درمی‌آورند و با نوعی سوسیس دودی سرو می‌کنند. غذای مذکور را نه‌تنها در رستوران‌ها و کافه‌ها، بلکه در مغازه‌ها و سوپرمارکت‌ها نیز می‌توان تهیه کرد.

آلمان؛ سوربراتن «سوربراتن» (Sauerbraten)، یک کباب سنتی آلمانی است که به‌عنوان غذای ملی این کشور به شمار می‌رود و در رستوران‌های بین‌المللی سرو می‌شود. این غذا را می‌توان با انواع گوشت نظیر گوشت گاو، گوسفند و گوزن، تهیه کرد. قبل از پخت، گوشت خام را به‌مدت سه تا ۱۰ روز در مخلوط سرکه، آب، سبزیجات، ادویه و چاشنی‌ها مزه‌دار می‌کنند که در نهایت گوشتی ترد و نرم به دست می‌آید. این مایه را روی حرارت قرار می‌دهند تا گوشت بپزد و سرانجام با پودینگ سیب‌زمینی و کلم قرمز سرو می‌‌کنند. مواد مزه‌دار کردن و مخلفات کنار غذا، از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است.

برزیل؛ فِیخو آدا «فیخوآدا» (Feijoada)، یکی از غذاهای اصیل و محلی کشور برزیل است که در دستور پخت آن از گوشت و لوبیای سیاه استفاده می‌شود. برای تهیه این غذا، روغن زیتون را در ظرفی می‌ریزند و با گوشت گاو تفت می‌دهند. در ادامه لوبیا‌هایی را که از شب قبل در آب خیس شده است و همین طور گوجه فرنگی خرد شده، گشنیز، سیر، نمک و فلفل را اضافه می‌کنند و اجازه می‌دهند تا این خوراک با حرارت کم پخته شود. پس از نرم شدن گوشت و لوبیا و در مرحله آخر پخت، آب پرتقال و سوسیس‌های دودی یا گوشت را به مخلوط می‌افزایند. این خورش غنی و دل‌چسب اغلب به‌عنوان غذای ملی برزیل شناخته می‌شود و تقریبا در همه جای این کشور قابل تهیه است؛ اما اصالتا از غذاهای مردم ریودوژانیرو به حساب می‌آید. این غذا در اصل، پرتغالی است و در دوران طولانی استعمار برزیل، توسط پرتغالی‌ها وارد آشپزی این کشور شد.

دانمارک؛ فریکادله «فریکادله»‌ (Frikadeller)، یک نوع کباب‌ دیگی است که از گوشت چرخ شده گوساله، پیاز، شیر و تخم‌مرغ تهیه می‌شود. سیب‌زمینی آب‌پز، سالاد سیب‌زمینی و مایونز، سس گوشت و ترشی چغندر از رایج‌ترین پیش‌غذاهایی هستند که در کنار این غذا سرو می‌کنند. نان بروچن را با یک لیوان آب ولرم می‌خیسانند. سیر، پیاز و جعفری را خیلی خوب ریز و به گوشت چرخ کرده اضافه می‌کنند. نان را با دست فشار می‌دهند تا آب اضافی آن گرفته شود و سپس به مایه گوشتی می‌افزایند. پس از طعم‌دار کردن مواد با نمک، فلفل، پودر پاپریکا، سس خردل و تخم‌مرغ، به‌اندازه یک نارنگی از مایه گوشتی برمی‌دارند، در دست فرم می‌دهند و در تابه‌ای با حرارت ملایم سرخ می‌کنند. ریکادله مانند یک همبرگر کوچک، ولی قطور است.

امیدوارم از تست خوشتون اومده باشه 💖🗿

لطفا کپی نکنید 🗿 💔

بایییی