داستانی که بهت درس میده...

زمستون شروع شده بود و هوا به شدت سرد بود.برف شدیدی میبارید و هیچ حیوونی تو اون دشت سفید پوش پیدا نمیشد...

کلاغ مادر از آخرین جستجوی خودش نا امیدانه بر می گشت.این بار هم غذایی پیدا نکرده بود.جوجه کلاغها گرسنه بودند و غذا میخواستند.مادرشون که دید چاره ای برای سیر کردن جوجه ها نداره،مقداری از گوشت بدن خودش رو کند و به جوجه ها داد...

جوجه کلاغها خوردند و تا حدی شکمشان پر شد.روزگارشان اینگونه می گذشت تا زمستان تمام شد.وقتی همه جا سر سبز و پر از غذا شد،کلاغ مادر با خیال راحت اینکه دیگر جوجه هایش گرسنه نمیمانند،نفس آخرش را کشید.جوجه ها که مرگ مادرشان را دیدند گفتند:بالاخره مر.د؟خوب شد مر.د.آخه غذامون تکراری شده بود

بیایید مثل این جوجه کلاغها بی معرفت نباشیم و هر نعمتی،هر چند کوچک که خدا به ما میرساند شکر گذار باشیم حتی از کسانی که نقش کلاغ مادر را بازی می کنند هم قدر دانی کنیم...