در ارزوی خوشبختی پارت6

نویسنده بچه رو باز میکنه یاسمین درحالی که متعجب بهش نزدیک نگاه میکنه روز تخت خوابیده نویسنده بچه رو روی کولش میندازه یاسمین دیگه حتی نتونست مقاومت کنه ناامید شده بود فقط با دستاش اروم اشکاشو پاک میکنه و بی صدا اشک میریزه و اونو به سمت ماشین میبره بچه بخواطر نور شدید حتی نتونست چشماشو باز کنه انداختش توی ماشین و حرکت کرد...یاسمین حتی نمیتونست راه بره یا پاهاشو تکون بده یک مدت همینجوری خوابید و داخل ماشینو تماشا میکرد نویسنده با سرعت حرکت میکرد تا اینکه به فرودگاه رسید بلیت رو از قبل تهیه کرده بود پس بچه رو سوار هواپیما کرد و فرستاد کره جنوبی که دیگه نبینتش یاسمین حتی نمیدونست که چرا اینجاست (از اینجا به بعد داستان رو خودش برام توضیح داده پس از زبون خودش مینویسم) (دلم هم د.ر.د میکنه چون م.س.م.و.م شدم الان خیلی بهترم ولی ممکنه این پارت کم بشه)سوار هواپیما شدم و به محض نشستن خوابم برد خیلی خسته بودم و انرژی بدنم پایین اومده بود (میریم سراغ نویسنده و تماسش با دکتر) نویسنده برمیگرده به خونه و با دکتر تماس میگیره(علامت نویسنده _ علامت دکتر+)_سلام +سلام چرا وقتی زنگ زدی قطع کردی ؟_مهم نیست دکتر بچه رو فرستدم رفت ردیاب ولی هنوز هست+اوه باشه کجافرستادیش تا اگه اشنا دارم بگم درش بیارن _نه فعلا میخوامش +اوکی بای و نویسنده قطع کرد رد یاب یاسمین رو موقتا غیر فعال کرد

چند ساعت بعد از زبون یاس(یاسمین) با تکونا و صدای یک خانم بیدار شدم و فهمیدم که توی ویلچرم و دارن میبرنم پایین وقتی رسیدم پایین اوه اینجا چه خبره چقدر قشنگه از اون خانم پرسیدم که من کجام اون گفت اینجا سئوله پایتخت کره جنوبی تو قراره اینجا اموزش ببینی و بعد بری یک کشور دیگه و اونجا کار کنی

یاس تایید کرد و به جلو چشم دوخت اون خانم اونو به سمت یک کمپانی بود که اسمش بیگ هیت بود کمپانی اون قدرام بزرگ نبود ولی اون خانم میگفت یک نویسنده عالی اینجاست که میتونه بهت اموزش بده اما واسه چی یاس نمیتونست اینو بپرسه چون فکر میکرد درست نیست پس منتظر شد

(دکمه های کیبوردم مدام گیر میکنن ممکنه یک حرف چند بار تایپ شه ببخشید دیگه ) رفتن به سمت بیگ هیت و....

ادامه توی پارت بعد دیگه نمیتونم تایپ کنم خودتون میدونید چرا دیگه......