من یک انسان نیستم پارت۳

سلام بچه ها لطفا اول لایک کنید ❤

لی لی با تکان های دیونیز و ناله های گوش خراش بوراک بیدار شد. بالاخره رسیده بودند. در سفینه را باز کرد و قدم بر سطح سیاره آلوآ گذاشت. تقریبا دو ماه زمینی میشد که به اینجا نیامده بود. دیدن ماشینهای پرنده و ساختمان های آسمان خراش همیشه برایش حیرت انگیز بود. برگشت و بوراک را دید که فکش آویزان بود. لی لی خنده اش گرفت اما زود خودش را جمع و جور کرد. دیونیز آنهارا به سمت ساختمان مرکزی برد. وارد ساختمان شدند. ساختمان تماما از چیزی شبیه شیشه بود. که با ضربه کدر میشد(مثل شش ابرقهرمان. تاداشی/نمیدونم درست نوشتم یانه/ میزد روی شیشه کدر، شفاف میشد) در راه چندتا اسراتوس دیدندکه مشغول انجام آزمایش بودند. اسراتوس ها باهوش ترین گونه این سیاره بودندو اغلب دانشمند و محقق میشدند. اسراتوس ها آبی، لاغر، قدبلند و همه با موهای سفید و رگه های طلایی بودند. چند ویالوس هم از کنارشان گذشتند. لی لی میدانست به ماموریت می روند. چون انواع سلاح همراهشان بود. در ضمن کار اصلی ویالوس ها هم نبرد بود. ویالوس ها هیکلی و قهوه ای بودند. میشود گفت کمی شبیه تنه درخت بودند.

به آسانسور رسیدند. به همراه بوراک و دیونیز سوار آسانسور شد. آسانسور هم از شیشه بود(مثل آسانسور چارلی و کارخانه شکلات سازی😁) دیونیز دکمه طبقه ۵۶ ام را فشار داد(یعنی اینقد طبقه داره😐حتی بیشتر!!!) به طبقه ۱۳ام که رسیدند لی لی به خوبی از پشت شیشه آسانسور دختر پرروی داخل مدرسه را دید که داشتند حافظه اش را پاک میکردند. لی لی خواست چیزی بگوید که دید بوراک نیست. بله!! دیونیز، بوراک را با تلپورت در طبقه۱۳پیاده کرده بود. حافظه اش را قرار بود پاک کنند. بالاخره به طبقه ۵۶ رسیدند. دیونیز لی لی را به اتاق مدیریت ساختمان مرکزی برد. در زد و وارد شدند. یک میز بزرگ وسط اتاق بود. سفیر های هر گونه پشت میز نشسته بودند. سفیر انسانها هم که دیونیز بود. لی لی روی صندلی متهم نشست. آرس سفیر ویالوس ها سرفه ای کرد و گفت:«ل لی استورات، دختر زمینی... » لی لی وسط حرفش پرید:«من زمینی نیستمم!!! چند دفعه بگمم؟؟»

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤ ببخشید کم بود امتحان عربی دارم🌹

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹لایک کنید لطفا🤍

💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛خداحافظ👋🏻💫