عشق بی پایان پارت 3

سلام سلام! اومدم با پارت سوم داستانمون! حتما پارت های 1و2 رو بخون راستی این پارت ها ربطی به هم نداره امیدوارم خوشت بیاد

از زبان ادرین: امروز صبح پا شدم تا برم مدرسه، دیدم پلگ گوشه ی اتاقم ناراحت نشسته. گفتم: «چیزی شده پلگ؟» پلگ: «میخواستم بگم که.... همممم...» گفتم: «چی میخواستی بگی؟» پلگ: «امروز پدرت اومد توی اتاقت و من رو دید.» گفتم: «خو؟ بعدش چیشد؟» پلگ: «تعجب کرد... فک کنم هویتت رو فهمید...😟 » گفتم:« ای وااای! میخواستی قایم بشی...☹️» پلگ: «داشتم پنیر میخوردم نفهمیدم. متاسفم...» با عصبانیت گفتم: «چقد تو شکمویی! 😡 اینقد پنیر میخوری؟ عه!» پلگ با ناراحتی گفت: «ببخشید...»گفتم: «صدای در رو نشنیدی؟» زیر لب گفت: «نه...» گفتم: «باید یه فکری بکنم..»

از زبان گابریل: یه موجود سیاه رنگ تو اتاق ادرین بود. گوش های مثلثی هم داشت... فک کنم کوامی بود... یعنی ادرین کوامی داره؟ ناتالی:« چیزی شده گابریل؟ اتفاقی افتاده؟» گفتم:« نه... یعنی.... اره...» ناتالی:« چیشده؟» گفتم:«یه موجود سیاه رنگ تو اتاق ادرین بود. گوش های مثلثی هم داشت... فک کنم کوامی بود... یعنی ادرین کوامی داره؟» ناتالی:« چیز دیگه ای نمیتونه باشه...» گفتم:« یعنی ادرین یه ابر قهرمانه؟» ناتالی:« حتما هست.» گفتم:« باورم نمیشه... من یه ابر شرورم و پسرم یه ابر قهرمان... یعنی چه قدرتی داره؟» ناتالی:« گفتین سیاه بود و گوش داشت؟» گفتم:« بله.» ناتالی:« پس اون هویت کت نوار رو داره.» گفتم:« اره...» ناتالی:« شاید بتونیم معجزه گر شو ازش بگیریم... شاید بشه وقتی خوابه انگشتر شو از دستش در بیاریم... شایدم بشه شرورش کرد.» گفتم:« اره... در باره ش فکر میکنم بهت میگم.» ناتالی:« باشه. هرجور دوس دارین.» از زبان ادرین: امروز خیلی خسته م... همه ش هم تقصیر پلگه... وااای اونجا رو ببین! یه پروانه ی اکوما داره میاد طرفم. خودم رو خوشحال نشون دادم تا بره، اما اگه یکی دیگه رو شرور کنه چی؟ یدفعه یه صدا شنیدم:« اکومای کوچولو! وقتشه که شرارتت خونسا بشه... گرفتمت! خداحافظ پروانه کوچولو!» اها! این صدای لیدی باگه... اون پروانه رو گرفت! خوبه برم ازش تشکر کنم... رفتم پیشش و گفتم:« خیلی ممنون بابت گرفتن اکوما!» لیدی:« خواهش میکنم! وظیفه مه.»

بهش لبخند زدم و دور شدم... دیدم مرینت اومد روبروم گفت:« چیکار میکنی؟» گفتم:« هیچی! مرسی از لیدی باگ که پروانه ی اکوما رو گرفت... میخواست شرورم کنه.» مرینت:« خواهش می... یعنی... چه کار خوبی کرد! مرسی ازش!» از زبان مرینت: یعنی تا الان نفهمیده من لیدی باگم؟ یا خودش رو اینطوری نشون میده؟ یدفعه یه چیز سیاه از جیب لباسش اومد بیرون و گفت:« ارههههه، مرسی از...» صداش خاموش شد و من دیگه ندیدمش، یعنی چی بود؟... اها! کوامی بود الان فهمیدم. یدفعه تیکی سرشو از کیفم در اورد گفت:« ارهه..» گفتم:« تیکی، الان وقتش نیس... 😔» یدفعه فهمید چیکار کرده قایم شد. ادرین:« اون چی بود!» گفتم:« اممم.. چیزه... نمیدونم....» و ادامه دادم:« و همچنین اون سیاهه چی بود؟ کوامی بود؟» ادرین:« همممم... نه... ها؟ اممم چیز سیاه دیگه چیه؟» گفتم:« اون سیاهه که از جیب لباست اومد بیرون دیگه! حرفم میزد. چی بود؟» ادرین:« نمیدونم چی بود🤨» گفتم:« دروغ نگو! حداقل من یکی میدونم کوامی بود؛ اگه بگی چی بود منم بهت میگم اون قرمزه چی بود... بگو.» ادرین:« اممممم. ببین.... کوامی بود... اما اینو نمیگم چه هویتی دارم. باشه؟» گفتم:« اها،هممم... این قرمزه هم کوامی بود... اما منم نمیگم که چه هویتی دارم.» ادرین:« باشه.» گفتم:« بریم سر کلاس؟ زنگ الان میخوره...» یدفعه زززییینننگگگگگ! زنگ خورد! گفتم:« بهتره بریم سر کلاس.» ادرین:« باشه. بریم.» و رفتیم سر کلاس.

از زبان سابین(مامان مرینت): یعنی مرینت کجا رفته؟ نگرانشم. خوبه یه زنگ بهش بزنم... به مرینت زنگ زدم و گفتم:« سلام دخترم! کجایی؟ چرا نیومدی؟» مرینت:« سلام مامان! با ادرین بستنی فروشی اندره هستم...» گفتم:« اها... زود بیا... بای عزیزم!» مرینت:« باشه مامان! بای بای!» ꧁꧁꧁꧂꧂꧂꧂ از زبان مرینت: من با ادرین اومدم بستنی فروشی اندره... گفتم:« سلام! امممم... اندره یه ترکیب بستنی خوب بهمون میدی؟» اندره:« سلام، مرینت! باشه حتما... هممم ترکیب توت فرنگی و بلوبری خوبه؟» گفتم:« ادرین! ترکیب بستنی های توت فرنگی و بلوبری خوبه؟» ادرین:« ارهههه... عالیههه!» گفتم:« لطفا همینو بده» اندره:« حتما» گفتم:« مرسی» ꧁꧁꧁꧁꧂꧂꧂ از زبان مرینت: بعد اینکه بستنی ها رو خوردیم، خداحافظی کردیم و رفتیم خونه هامون... وقتی من رسیدم خونه، به مامان و بابام سلام کردم و رفتم اتاقم. دفترچه خاطراتم رو اوردم و شروع کردم به نوشتن خاطره ی امروز...

خب خب... اینم از داستان امروزمون! امیدوارم جالب بوده باشه... بای!