یچیزی بین عشق و دیوانگی💜P9

بخدا لایک و کامنت کنی چیزی ازت کم نمیشه😐

ملودی:آخرم سوار ماشینش شدم.شب بود و همجا تاریک.یعنی این پسره انقدر بیکار بود که کل روز رو دنبالم بیاد؟بعد از ده دقیقه رسیدیم به یه عمارت بزرگ.هیون کی با بی حوصلگی گفت:«بیا،اینم خونم.بدو دیگه چرا هنوز نشستی!»آروم از ماشین پیاده شدم.این همون خونه ای بود که من و لونا همیشه آرزوشو داشتیم.کم کم داشت به این پسره ی خرشانس حسودیم میشد.بعد بهش گفتم:«ببینم تو مگه پدر و مادر نداریی ؟مگه اونا میزارن یکی رو همینجوری وارد خونت کنی؟»_من تنها زندگی میکنم.+اما...ولش کن هیچی.وقتی وارد خونش شدم،داشتم از آتش حسادت میسوختم.خونه ی خیلی بزرگ با مبلمان خیلی قشنگ و از همه مهمتر،یه تلوزیون خیلی بزرگ!چند وقتی میشد که تلوزیون ندیده بودم.

با هیجان کنترل رو برداشتم و تلوزیون رو روشن کردم.یه مستند خسته کننده بود اما بازم بنظرم جالب بود.بعد هیون کی گفت:«تو گرسنت نیست؟»+چی...اممم...نه اصلا!و ناگهان چنان قاروقوری کردم که داشتم از خجالت آب میشدم.هیون کی گفت:«اممم...خب اگه بخوای برای تو هم میتونم رامن درست کنم.+هر کاری خواستی بکن فقط منو با تلوزیونم تنها بزار._دختره ی نمک نشناس!

لایک کن برو بعدی❤

از زبان هیون کی:دختره ی گس.تاخ!بدون هیچ کمکی رفته لم داده روی مبل.حتی تشکر هم نمیکنه!رفتم رامن آماده برداشتم و شروع کردم به پختنش.همیشه مادرم برام غذا میفرستاد اما الان که بستریه مجبورم خودم غذا درست کنم.ساعت ۱۲ بود و خسته ی خسته بودم.بعد از نیم ساعت رامن آماده شد.ریختمش توی دو تا کاسه و بردمش جلوی تلوزیون.ملودی یجوری به رامن نگاه میکرد انگار تا به حال رامن ندیده.گفتش:«این دیگه چیه؟»_این غذا عه.+خب اسمش چیه؟چرا انقدر چندش آوره؟_چندش آور؟به هر حال مزه ی خوبی داره بگیر بخور.بزور شروع به خوردن کرد اما بعدش تند تند میخورد.بعد گفت:«وای،چقدر خوشمزه بود!مرسی واقعا.»_گفتم که مزه ی خوبی داره.پس از سالیان سال حداقل یه تشکر کرد.

بعد که هر دو رامن رو تموم کردیم،بهش گفتم:«تو میری روی اون مبله میخوابی منم توی اتاقم تلوزیونم سریع خاموش میکنی.»+باشه بابا اه.رفتم اتاقم اما تلوزیون رو خاموش نمیکرد.صداشم بلندتر کرده بود.نمیدونم چرا به این نمک نشناس کمک کردم.دلم میخواست همین الان پرتش کنم بیرون.

نظرت رو راجب داستانم توی کامنتا بگو☺