دختری به نام سوزان

اسم من سوزانه وقتی که پدرو مادرم رو کشتن همش ده سالم بود . اونا هر دوشون یکی از بهترین پزشک های آمریکا بودن که در آزمایشگاه کار میکردن. همه چی در زندگی ما خوب بود تا اینکه روزی پدر و مادرم تصمیم گرفتن هسته ای رو بسازن، به نام (SZN) که میتونست دنیا رو هیپنوتیزم کنه و همه طبق فرمان کسی باشه که اون رو فعال کرده .

و اونها موفق شدن ،و تونستن اون هسته رو درست کنن توی یه روز بارونی وقتی می خواستیم به بیرون بریم که من یهو یادم افتاد که بارونیم رو نیاوردم رفتم داخل تا بارونیمو بیارم و بپوشم ولی همون موقع آدم های کلارک ( کسی که پدر و مادرم رو کشتو میخواست هسته ای که درست کردنو بگیره) ما رو پیدا کردن . من هنوز نفهمیده بودم که یهو دیدم ماشینمون که پدر و مادرم توش بودن منفجر شد .

من ترسیده بودم چون سن زیادی نداشتم . اونها در رو شکستن و وارد خونه شدن میدونستم که اگر منو پیدا کنن میکشنم چون به کسی رحم نمیکردن . اون موقع بود که یه قهرمان وارد خونه شد اون همشونو تو یه جشم به هم زدن کشت و من رو نجات داد .

ولی انقدر تاریک بود که نتونستم صورتش رو ببینم فقط باید بهش اعتماد کردم چون اگه اعتماد نمیکردم امکان داشت کشته بشم . اون گفت:( بیا زودتر بریم ، الان مامور های بیشتری میان اینجا . اون موقع دست دست میکردم چون به طور کامل بهش اطمینان نداشتم بعد از مکثی دوباره گفت :( بدو دختر جون بهم اطمینان کن .)

وقتی فکر کردم دیدم باید بهش اطمینان میکردم ولی تا خواستم قدم از قدم بردارم یاد (SZN) افتادم و سریع رفتم برش داشتم و بعد باهاش رفتم تو راه زیر بارون داشتیم میدویدیم ازش پرسیدم اسمت چیه؟ چرا منو نجات دادی؟از کجا میدونستی که آنها ریختن تو خودمون ؟ گفت:(اسم من .................!!!!