بگید چقدر باهوشم

خب اول از خانواده خودم میگم ........................................ پدرم موافق هست که تو ۱۸ سالگی برم کره جنوبی و الان ۱۳ سالم هست😎 پدر من با دانش مبارزه کرده ولی مثل بقیه نیست و یک سرهنگ ساده هست تو ارتش...... از الان به بعد اصل داستان شروع میشه😎

من تونستم تو مدرسه تو ریاضی بالاترین نمره رو بین سه کلاس هفتم بدست بیارم و برای جشنواره خوارزمی تو ریاضی و اجتماعی انتخاب شدم تازه تو ریاضی سرگروه هستم برای ریاضی باید درباره یکی از مسائل کتاب توضیح بدم و درباره اجتماعی هم که باید برای نجوم تحقیق کنم. برای اون ریاضی هم تو کل خانواده فقط من و بابام ریاضی هامون عالی هست

بابا و مامانم از آرمی بودن خبر دارن و چیزی بهم نمیگن . قراره برای من وسایل بی تی اس بخرن و تازه بابام رو راضی کردم که برام عروسک جیمین رو بگیره ( تو نتیجه میگم چجوری ) راه حل هام برای پیشبرد کارهام همیشه منفی بوده و همیشه هم جواب داده. منظورم از منفی چیه این هست که یک دروغگوی خیلی عالی هستم و برای هر مشکلی یک راه حل مخصوص خودم دارم که همیشه جواب داده.

تا قبل از عیدی که در راه هست قراره مامان بابام برام یک گوشی بگیرن مخصوص خودم راستی بهتون گفتم بابام امروز اومد تبلتم رو گشت ولی خب من مثل همیشه راه حل های مخفی خودم به کمکم اومدن و قبلش هر کاری کرده بودم رو درست کردم و خب آخرش هم بابام از من معذرت خواهی کرد به خاطر اینکه الکی بهم شک کرده بود و من تو دلم گفتم الکی شک نکرده بودی فقط تنها اشتباهی که این وسط وجود داره نابغه بودن من هست چون همه مدارک جرم رو جمع کرده بودم و هیچی باقی نزاشته بودم ( تقریبا واسه خودم یک نابغه تقریبا خاکستری هستم ) منظورم از مدرک جرم این هست که سرچ های گوگل مثل تستچی یا بی تی اس رو پاک کرده بودم همین امروز

تنها مشکلی که تو زندگیم وجود داره و تمام مشکلات دیگم به خاطر اون هست اینه که .........

من یک زندگی تقریبا غمگین دارم و اینکه یک ماجرای جالب و خیلی سم درباره آرمی بودنم دارم که اگه بیای تو نتیجه میگم