من و لیسا در فروشگاه

من توی یه روز عادی رفتم فروشگاه و داشتم همین طوری برای خودم توی فروشگاه می چرخیدم و چیز میز می خریدم

از اونجایی که فروشگاه خیلی بزرگ بود و منم تَه فروشگاه بودم یه هو یه نفر یکی از خرید هاش از دستش افتاد و اصلا متوجه نشد !

و منم اون موقع حواسم نبود ولی وقتی رسیدم به اونجایی که اون وسیله افتاده بود و من طبق معمول زیر پام رو نگاه نکردم خوردم زمین

من بلند شدم و وسایل رو جمع کردم ولی اون موقعه دیگه اون رفته بود و من کل فروشگاه رو دنبالش گشتم .....

بعد لز کلی گشتن پیداش کردم و دیدم ماسک زده و من اون وسیله رو بهش پس دادم و اون از من تشکر کرد و من اون لحضه داشتم با خودم فکر می کردم ...

فکر می کردم چقدر قیامش اشنا ه و دویدم دنبالش و بلاخره رسیدم بهش . بعد بعش گفتم من حس می کنم شما رو می شناسم ، شما شبه یه نفری هستید که من خیلییییییییییی دوسش دارم و از اونجایی که ماسک داشت من متوجه نشدم لیسا ه و جالب اینجا من یه بیلینک قدیمی ام (یعنی خیلی وقته بیلینکم

بعد اون دست منو کشید و کشوند دنبال خودش و منو کشون کشون برد یه جایی که کسی نبود و دم دهنم رو گرفتم و ماسکش رو داد پایی و گفت l lisa و دهنم رو ول کرد و من داشتم گریه می کردم چون خیلییی خوش حال شدم

بعد لیسا گوشیش رو در اورد و یه چیزایی به کره ای گفت و گوشیش رو گذاشت دم گوش من و فارسیش رو اون برنامه برام ترجه کرد . لیسا گفت درست گفتی من لیسا ام ولی اصلا صداشو در نیار . منم گفتم ok و من اون رو با لیسا چند تا عکس خوب گرفتم و اونم به من یه امضا داد

اون روز من پول وسایلی که لیسا خریده بود رو حساب کردم و با هم از فروشگاه امدیم بیرون ولی اون روز بارون زیاد شروع به امدن کرد و من و لیسا سریع یه ماشین با هم گرفتیم و لبسا جلوی یه خونه پیاده شد و از هم خداحافظی کردیم

امید وارم خوشتون امده باشه و نظر یادت نره و اینم بگم قسمت دوم این داستانم هست