زمین را قورت نده قسمت ۱

این داستان (تنها یک زمین داریم 😔)

مردی پیر شده بود و زمین پیر.گیسوانش سپید شده بودند و زمین سیاه.روزگار بسیار گذشته بود و این بار نخست بود که زمین را میدید.سر به زیر افکند و گفت:اندکی خاک پاک بده تا در ان ارام گیرم .

زمین خسته بود و زخمی گفت :تو عزیزی!اندکی خاک پاک برایم مانده که آنرا هم به تو میدهم .پیرمرد بلند شد و ان سو که زمین گفته بود راه افتاد .

رو به آسمان کرده بود چرا که از زمین شرمسار بود .سالها به نادانی در حقش بدی کرده بود و اکنون از او خاک پاک میخواست.

پیرمرد به کنار دریاچه ی زیبا رسید در کنار درختی کهن‌سال که زمین گفته بود آرمید .نفس هایش به شمار افتاد .زمین با مهربانی او را در آغوش کشید و پیرمرد ارام گرفت زمین هم ارام گرفت و پس از لختی دوباره نگران شد .

باید تمام آلودگی‌هایی که انسانها به سر و صورتش پاشیده بودند را هر چه زودتر پاک میکرد.هر لحظه ممکن بود انسانی دیگر بیاید و از اپ خاک پاک بخواهد .نمی‌خواست برای انسان ها میزبان بدی باشد .

ندایی آمد و دستپاچه شد به اندازه ای اندک آلودگی ها را در خود فرو خورد .انسانی دیگر آمد و خاک پاک خواست . در آغوشش گرفت و هر دو ارام گرفتند و پس از لختی دوباره زمین نگران شد .......

خب خب بچه ها من این داستان رو از همون کتاب برداشتم اونم فقط بخاطر طبیعت این کار رو کردم اسم نویسنده مهندس حسین خسروی و مهندس حمیدرضا رضوانی اول گفتم که نگین متقلبه 😐💔 خواهش میکنم مراقب زمین باشیم اگه داستان رو دوست داشتین نظر بدین که من ادامه بدم باز 💜💜