کلاغ های زرد

دو تا کلاغ زرد یکی بزرگ و یکی کمی کوچک روی شاخه ی پُر از برگ درخت خرمالو نشسته بودند

کلاغ ها با چشم های گرد و سرخشان زُل زده بودند به زن که با آن هیکل لاغر و قد درازش خَم شده بود و مثل گربه پنجه پنجه به طرف کسری میرفت

زن کفش هایش را در آورده بود تا کسری صدای پاهایش را نشنود کسری لب استخر ایستاده بود و حواسش به زن نبود.. کلاغ ها بی قرار روی شاخه ی درخت جابه جا شدند و بال های زردشان را به هم زدند

چند تا برگ از شاخه جدا شد و چرخ زنان پایین افتاد... زن آرام آرام به کسری نزدیک می شد ، سایه ی درازش مثل مار روی کاشی های کف حیاط می خزید و جلو می رفت..

یک جفت دستکش کلفت و سیاه دستش کرده بود تا اثر انگشتش روی شانه ی کسری نماند.. هیچ کس توی حیاط نبود... حتی باغبان پیر هم رفته بود مرخصی... کسری خَم شد و توی آب را نگاه کرد...

چند تا برگ سبز خرمالو مثل قایق روی آب شناور بودند... قلب کلاغ ها مثل جوجه های گرسنه بالا و پایین می پرید.. دوباره روی شاخه ی پُر برگ درخت جابه جا شدند و بال هایشان را به هم زدند... کسری بیشتر خم شد.... کلاغ ها قار قار بلندی سر دادند و به هوا پریدند... زن رسید پشت سر کسری و دست هایش را جلو آورد تا کسری را هُل بدهد.. ناگهان جسم سنگینی افتاد توی استخر و آب استخر پاشید این طرف و آن طرف.. کسری وحشت زده پرید عقب و با چشم های گشاد به زن که توی آب دست و پا می زد و کمک می خواست ، نگاه کرد... دوتا شبح که شبیه پدر و مادرش بودند ، زن را توی استخر انداخته بودند.. کمی بعد شبح ها دوباره به شکل کلاغ در آمدند و روی درخت خرمالو پریدند و روی شاخه ی پُر برگ آن نشستند