مرینت تنها1

من و مامان و بابا و آدرین(داداشم) از پاریس تازه حرکت کردیم به سمت مارسی(یکی از شهر های فرانسه) تو راه بودیم که یهو دیدم

که بابام خوابش برده تا اومدم صداش بزنم... بابا با صدای بوق ماشین بیدار شد، داشتیم به ماشین جلویی میزدیم که بابام دستش رو داد اینور تا به ماشین جلویی نزنیم داشتیم میرفتیم تو کوه دیگه بابام نتونست کار بکنه و...‌...‌‌

بقیه اش رو یادم نیست که چی شد.‌.... وقتی چشمام رو باز کردم یه خانم رو بلای سرم دیدم و دیدم که دست و پام شکسته. هنوز چشمام تار میدید و اولش فکر کردم مامانمه . و گفتم:مامان اون زن گفت: عزیزم من مامانت نیستم، خیلی نگرانت شده بودممم. بعد که چشمام بهتر دید فهمیدم که واقعا مامانم نیس پس کی میتونه باشه؟

گفتم: شما؟ گفت: تو منو نمیشناسی عزیزم، من تو رو تو بیابون کنار کوه پیدا کردم. راستی اسمت چیه؟ گفتم: آهان، من مرینتم، یعنی اثری از خانواده ام پیدا نکردین؟گفت: چه اسم قشنگی، متاسفانه نه فقط و فقط خودت اونجا بودی.من خیلی ناراحت شدم جوری که یه بغض توی گلوم بود?شروع کردم به گریه کردن? اون تا گریه ام رو دید منو بغل کرد و دستش رو گذاشت رو سره ام و نوازشم کردو گفت: نترس عزیزم، من کمکت میکنم تا پیداشون کنی، نترس?

اشکام رو پاک کردم وگفتم: واقعا؟ گفت: معلومه که آره، من همیشه آرزوم بود دختری مثل تو داشته باشم ولی خدا بهم نداد? بهت قول میدم برای اینکه خوانواده ات رو پیدا کنی کمکت میکنم. گفتم: ممنون ژولی خانم شما خیلی مهربونید. و بعد ادامه دادم: کی شروع کنیم؟ گفت: عزیزم بذار پات و دستت که خوبه خوب شد شروع میکنیم. چند ماه گذشت تا اینکه پا و دستم خوب شد و خاله ژولی تو این مدت ازم پرستاری میکرد. و کم کم خیلی بهم وابسته شدیم. بعد از اینکه گچ پام و دستم رو باز کردیم شروع به دونبال خانواده ام گشتن کردیم

همه جا رو گشتیم( بیمارستان، به کلانتری خبر دادیم و حتی پزشک قانونی??) ولی خبری نبود تو روزنامه آگهی زدیم و هر کاری که باید میکردیم رو کردیم ولی هیچی به هیچی. یه روز که منتظر خاله ژولی بودم ( خاله ژولی رفته بود به یکی دیگه از بیمارستان ها سر بزنه) تو فکر بودم که اومد سریع گفتم: چی شد؟ سرش رو تکون داد و گفت: هیچی به هیچی. و رو مبل نشست و از ناراحتی سرش رو انداخت پایین، من سریع رفتم تو بغلش و گفتم: خاله ژولی میدونم چقدر برات سخته نبود من، ولی من هر جا باشم هفته ی یه بار میام پیشت، خیلی دوست دارم❤

گفت: من نه به خاطر اینکه میری از پیشم نه، تو هر جا باشی و فقط سالم و خوش حال باشی برای من کافیه، منم خیلی دوست دارم ❤ ۶ سال گذشت و من تو این ۶ سال خانواده ام رو پیدا نکردم و پیش خاله ژولی موندم

من تازه به دانشگاه میرفتم. و۱۹ سالم بود این که میگم ۶ سال نه اینکه ریاضیم ضعیفه نه اون موقعی که این اتفاق برام افتاد تو تابستون بود و من داشتم به هفتم میرفتم

همه چیز خوب بود تا اینکه، یک روز وقتی که داشتم آمده میشدم برای دانشگاه ، بعد که آماده شدم رفتم که صدای خاله ژولی بزنم که یهو دیدمم......

ببخشید که این پارت کم بود پارت بعد رو زیاد تر و بیشتر مینوسم . از اینکه داستان رو خواندید ممنونم .بچه ها اینم از این پارت امیدوارم خشتون بیاد، منتظر پارت بعدی باشید❤