رنگ ها از دید گربه ها؟

گربه ها هم مثل انسان ها میتوانند رنگ ها را ببینند، ولی آیا رنگ هایی که ما و گربه ها میبینیم دقیقا شبیه هم هستن؟

گربه‌ها رنگ‌ها را به صورت محدودتر از انسان می‌بینند؛ آن‌ها دیدی شبیه به انسان‌های کوررنگ قرمز-سبز دارند و سایه‌هایی از آبی و سبز را به خوبی تشخیص می‌دهند، اما رنگ‌های قرمز، صورتی و نارنجی ممکن است برایشان بیشتر شبیه به سبز یا خاکستری به نظر برسد، و بنفش نیز ممکن است تنها یک سایه‌ی دیگر از آبی به نظر آید، اما توانایی شگفت‌انگیزی در دید در تاریکی و تشخیص حرکت دارند.

نکات کلیدی در دید رنگی گربه‌ها: بینایی دو رنگی (Dichromatic): برخلاف انسان که سه نوع سلول مخروطی برای دید رنگی دارد، گربه‌ها تنها دو نوع سلول مخروطی دارند، به همین دلیل در تشخیص طیف‌های رنگی محدودیت دارند.

** بیشتر آبی و سبز:** چشم گربه‌ها به طول موج‌های آبی و سبز حساس است و این رنگ‌ها را به وضوح می‌بینند. ** قرمز و صورتی نامشخص:** رنگ قرمز برای گربه‌ها ممکن است به رنگ قهوه‌ای یا خاکستری دیده شود و صورتی نیز شبیه به سبز به نظر می‌رسد

** بنفش به شکل آبی:** بنفش برای آن‌ها بیشتر شبیه به سایه‌هایی از آبی به نظر می‌رسد. ** < تفاوت با سگ‌ها:** دید رنگی سگ‌ها کمی متفاوت است و بیشتر روی طیف‌های آبی و زرد تمرکز دارد.

** < توانایی در تاریکی:** مهم‌ترین برتری بینایی گربه، دید فوق‌العاده در نور کم است؛ آن‌ها با مقدار بسیار کمتری نور می‌توانند محیط اطراف خود را ببینند، زیرا چشمشان سلول‌های میله‌ای بیشتری برای حس کردن نور دارد و ساختار تاپتوم لوسیدوم (لایه بازتابنده) در پشت چشمشان به آن‌ها کمک می‌کند تا نور را چندین بار استفاده کنند، که باعث درخشش چشمانشان در شب می‌شود.

دید رنگی تصور غلط رایجی وجود دارد که گربه‌ها نمی‌توانند هیچ رنگی را ببینند. انسان‌ها به‌عنوان موجوداتی ترای کرومات، دارای سه نوع مختلف سلول مخروطی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد رنگ‌های قرمز، سبز و آبی را ببینند. تصور می‌شود که گربه‌ها ترای کرومات هستند؛ اما نه مانند انسان‌ها. بینایی گربه شبیه به انسان کوررنگ است. آن‌ها می‌توانند سایه‌های آبی و سبز را ببینند، اما قرمز و صورتی می‌تواند گیج‌کننده باشد و ممکن است بیشتر شبیه سبز به نظر برسد. بنفش هم می‌تواند مانند سایه دیگری از آبی به نظر برسد.

بزرگ‌ترین تفاوت بین دید انسان و بینایی گربه در شبکیه است، لایه‌ای از بافت در پشت چشم که دارای سلول‌هایی به نام گیرنده‌های نوری است. گیرنده‌های نوری پرتوهای نور را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند که توسط سلول‌های عصبی پردازش می‌شوند، به مغز ارسال می‌شوند و به تصاویری که می‌بینیم ترجمه می‌شوند. دو نوع سلول گیرنده نوری با نام‌های استوانه‌ای و مخروطی شناخته می‌شوند. سلول‌های استوانه‌ای مسئول دید محیطی و دید در شب (نور کم) هستند. سلو‌های مخروطی مسئول دید در روز (نور زیاد) و درک رنگ هستند. گربه و سگ برعکس انسان گیرنده‌های میله‌ای زیاد و گیرنده‌های مخروطی کمی دارد، به همین دلیل است که ما در شب نمی‌توانیم به خوبی ببینیم، اما می‌توانیم رنگ‌ها را بهتر تشخیص دهیم