موآی چیست

احتمالا همتون این استیکر رو دیدید (🗿) امروز اومدیم ببینیم این استیکر (موآی🗿) چیه!

نزدیک به نیمی از آن‌ها هنوز در رانو راراکو، معدن اصلی موآی‌ها، باقی مانده‌اند؛ اما صدها نمونه از آنجا جابه‌جا شده و بر سکوی سنگی‌ای به نام آهو در پیرامون جزیره نصب شده‌اند. تقریباً همهٔ موآی‌ها سرهایی بسیار بزرگ دارند که حدود سه‌هشتم اندازهٔ کل پیکره را تشکیل می‌دهد. آن‌ها همچنین پا ندارند. موآی‌ها عمدتاً «چهره‌های زنده» (aringa ora) نیاکان خدای‌گونه (aringa ora ata tepuna) هستند.

این مجسمه‌ها هنگام نخستین دیدار اروپایی‌ها از جزیره در سال ۱۷۲۲ همچنان به‌سوی درون سرزمین‌های قبیله‌ای خود نگاه می‌کردند، اما تا اواخر سدهٔ نوزدهم همگی واژگون شده بودند. موآی‌ها در اواخر سدهٔ هجدهم و اوایل سدهٔ نوزدهم سرنگون شدند؛ احتمالاً در نتیجهٔ تماس اروپاییان یا جنگ‌های درون‌قبیله‌ای.

ساخت و جابه‌جایی بیش از ۹۰۰ مجسمه یک دستاورد خارق‌العادهٔ خلاقانه و فیزیکی به‌شمار می‌آید. بلندترین موآی برپا شده، با نام پارو، تقریباً ۱۰ متر (۳۳ فوت) ارتفاع داشت و وزن آن ۸۲ تن (۸۱ تن بزرگ؛ ۹۰ تن کوچک) بود.سنگین‌ترین موآی برپا شده، نمونه‌ای کوتاه‌تر اما پهن‌تر در آهو تونگاریکی بود که ۸۶ تن (۸۵ تن بزرگ؛ ۹۵ تن کوچک) وزن داشت. یک پیکرهٔ ناتمام، اگر کامل می‌شد، حدود ۲۱ متر (۶۹ فوت) ارتفاع و حدود ۱۴۵–۱۶۵ تن (۱۴۳–۱۶۲ تن بزرگ؛ ۱۶۰–۱۸۲ تن کوچک) وزن می‌داشت. تا تاریخ ۲۰۲۳ همچنان مجسمه‌های تازه‌ای کشف می‌شوند.

‎/ˈmoʊ. aɪ/‎ MOH-eye; اسپانیایی: moái ; رپا نویی: moʻai ) مجسمه‌های تک‌سنگی انسان‌نما هستند که توسط مردم راپا نویی در راپا نویی (جزیرهٔ ایستر) در شرق پلی‌نزی میان سال‌های ۱۲۵۰ تا ۱۵۰۰ میلادی از سنگ تراشیده شدند.