حقایقی درمورد پاندا قرمز

پاندا قرمز چیست و کجاست ؟ آشنا شدن با پاندا قرمز

تنها گونه باقی‌مانده: پاندای قرمز تنها گونه زنده در خانواده Ailuridae است. این بدان معناست که آنها نه دقیقاً خرس هستند و نه راکون، بلکه در یک خط تکاملی منحصر به فرد قرار دارند.

نام علمی: نام علمی آنها Ailurus fulgens است که به معنای “گربه آتشین” است، که به خز زیبای آنها اشاره دارد.

اندازه: آنها به اندازه یک گربه بزرگ یا راکون کوچک هستند و معمولاً وزنی بین ۳ تا ۶ کیلوگرم دارند.

خز: دارای خز ضخیم، قرمز مایل به قهوه‌ای در پشت و سیاه در قسمت‌های زیرین هستند. این خز به استتار آنها در میان خزه و شاخه‌های درختان کمک می‌کند

دم پشمی: دم بلند و پشمی آنها حدوداً به اندازه طول بدنشان است و برای حفظ تعادل هنگام بالا رفتن از درختان و همچنین به عنوان یک پتوی گرم در هوای سرد استفاده می‌شود

انگشت شست کاذب: مانند پاندای بزرگ، پاندای قرمز نیز دارای یک “شست کاذب” است که در واقع یک استخوان مچ دست بزرگ شده است. این انگشت برای گرفتن بامبو بسیار مفید است.

محل زندگی: پاندای قرمز بومی مناطق کوهستانی هیمالیا، از نپال و هند تا بوتان، میانمار و چین است. آنها بیشتر وقت خود را در جنگل‌های معتدل با درختان خزان‌دار و همیشه سبز می‌گذرانند

گیاه‌خوار (اما نه کاملاً): رژیم غذایی اصلی آنها شامل جوانه‌های بامبو است (حدود ۹۵٪)، اما آنها همه‌چیزخوار نیز هستند و گاهی اوقات میوه، بلوط، ریشه و حتی تخم پرندگان یا حشرات کوچک را نیز می‌خورند.

فعالیت: آنها عمدتاً شب‌زی (فعال در شب) و گرگ و میش‌زی (فعال در سپیده‌دم و غروب) هستند. در طول روز معمولاً روی شاخه‌های درختان می‌خوابند. در معرض خطر: متأسفانه، پاندای قرمز در فهرست IUCN (اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت) به عنوان گونه در معرض خطر (Endangered) طبقه‌بندی شده است. تهدیدها: اصلی‌ترین تهدیدها شامل از دست دادن زیستگاه به دلیل جنگل‌زدایی و کشاورزی، شکار غیرقانونی و بیماری‌ها هستند. جمعیت آنها در حال کاهش است.

اشتراک نام: این دو حیوان به دلیل رژیم غذایی مشابهشان (بامبو) و “شست کاذب” نام “پاندا” را به اشتراک می‌گذارند، اما از نظر تکاملی بسیار از هم دور هستند.