اتوتیون؛ تقلب در موسیقی یا ابزار خلاقیت؟

از اصلاح کوک ساده تا ساختن یک صدای کاملا مصنوعی، اتوتیون راه طولانی‌ای اومده. اولش اومد تا فقط اشتباه‌های جزئی رو درست کنه. ولی حالا خودش شده بخشی از سبک؛ از ترپ تا کیپاپ و حتی راک مدرن...

اتوتیون یک نرم‌افزار پردازش صداست که فرکانس صدای خواننده رو به‌صورت لحظه‌ای تحلیل می‌کنه، این ابزار می‌تونه صدای خارج از کوک رو تشخیص بده و اون رو به نزدیک‌ترین نت درست منتقل کنه. در استفاده‌ی ملایم، فقط اشتباه‌های جزئی اصلاح می‌شن و حس اجرای انسانی حفظ می‌شه، طوری که شنونده معمولا متوجه حضورش نمیشه. اتوتیون دیگه یه ابزار نیست، یه صداست، با این حال خیلیا هنوز میگن "اگه بدون اتوتیون نمی‌تونی بخونی پس هنرمند نیستی." ولی یه عده هم میگن "همونطور که دیستورشن صدای گیتارو تغییر داد، اتوتیونم داره صدای انسان رو وارد نسل جدیدی می‌کنه." اما سوال اصلی اینجاست که آیا اتوتیون نجات‌دهنده‌ی صداست یا فریب شنونده؟

اتوتیون می‌تونه کاملا نامرئی باشه یا کاملا شنیده بشه. در حالت نامحسوس، فقط برای تمیزتر شدن وکال استفاده می‌شه و نتیجه طبیعی به نظر میاد. اما در حالت افراطی، صدای دیجیتال و روباتیک ایجاد می‌کنه که عمدا به‌ عنوان افکت صوتی استفاده میشه و بخشی از شخصیت آهنگ میشه.

اتوتیون تا سال‌ها فقط یک ابزار پشت صحنه بود و کسی متوجهش نمیشد. اما اواخر دهه‌ی ۹۰ میلادی و اوایل ۲۰۰۰، بعضی آرتیست ها عمدا تنظیمات شدیدش رو استفاده کردن تا صدای متفاوتی بسازن، از اونجا بود که اتوتیون از یک ابزار فنی، به یک عنصر قابل شنیدن و بحث برانگیز تبدیل شد.

با دیجیتال شدن بیت‌ ها و افزایش دقت در تولید موسیقی، وکال هم باید با این فضا هماهنگ میشد. در سبک‌هایی مثل ترپ، کیپاپ و الکترونیک، اتوتیون کمک می‌کنه صدا با فضای مصنوعی و مدرن هماهنگ‌ تر شنیده بشه، برای همین در این سبک ها، اتوتیون فقط اصلاح نیست، بلکه بخشی از طراحی صدا محسوب میشه.

اگه خواننده توانایی اجرای درست داشته باشه، اتوتیون فقط کیفیت ضبط رو بالاتر میبره، اما وقتی جای تمرین و مهارت رو بگیره و ضعف‌های جدی رو پنهان کنه، بحث تقلب مطرح می‌شه. به همین دلیل، نگاه به اتوتیون بیشتر به نیت استفاده برمیگرده تا خود ابزار.

آرتیست‌ هایی مثل T-Pain و Travis Scott اتوتیون رو به امضای صوتی خودشون تبدیل کردن. در مقابل، خیلی از خواننده‌ ها از اتوتیون فقط برای اصلاح جزئی استفاده می‌کنن بدون اینکه شنونده متوجه بشه. این تفاوت نشون میده که اتوتیون می‌تونه هم ابزار خلاقیت باشه و هم میانبر.

اتوتیون ذاتا نه خوبه نه بد؛ یک ابزار تکنیکاله. می‌تونه خلاقیت ایجاد کنه یا کیفیت واقعی صدا رو پنهان کنه. قضاوت نهایی به این برمیگرده که آیا اتوتیون مکمل مهارته یا جایگزینش.