تاثیر پرسیدن در پیدا کردن اشیاء

گاهی وقت‌ها پیش میاد که دنبال چیزی می‌گردیم و هرچی چشم می‌چرخونیم پیداش نمی‌کنیم. اما به محض اینکه از کسی می‌پرسیم "کجاست؟"، یا حتی با صدای بلند از خودمون می‌پرسیم، خیلی سریع پیداش می‌کنیم. دلیلش ساده‌تر از چیزی هست که فکر می‌کنیم.

وقتی سؤال می‌پرسیم، ذهن ما تمرکز بیشتری پیدا می‌کنه و توجه‌مون دقیق‌تر روی جزئیات می‌ره. در واقع پرسیدن باعث می‌شه مغز از حالت "جست‌وجوی پراکنده" به حالت "جست‌وجوی هدفمند" تغییر کنه.

از طرف دیگه، وقتی چیزی رو نمی‌بینیم، معمولاً ذهنمون درگیر می‌شه و استرس می‌گیریم. همین استرس باعث می‌شه تمرکز پایین بیاد. اما وقتی سؤال می‌پرسیم، انگار بار ذهنی رو سبک می‌کنیم. این سبک شدن کمک می‌کنه چشم و ذهن هماهنگ‌تر کار کنن و چیزی که دنبالش هستیم راحت‌تر به چشممون بیاد

یه نکته جالب دیگه هم اینه که پرسیدن، حتی اگر از خودمون باشه، ذهن رو مجبور می‌کنه دوباره محیط رو بررسی کنه. این بازبینی تازه باعث می‌شه چیزهایی که قبلاً نادیده گرفته بودیم، حالا دیده بشن. به همین خاطر خیلی وقت‌ها بعد از پرسیدن، جواب درست جلوی چشممون ظاهر می‌شه.

به زبان ساده، پرسیدن مثل روشن کردن چراغ روی مسیر جست‌وجوئه؛ هم تمرکز رو بیشتر می‌کنه، هم نگاه تازه‌ای به محیط می‌ده، و همین باعث می‌شه چیزی که دنبالش هستیم بالاخره پیدا بشه.