غرق در چشمانت

اینجا... اینجا... نمیدونم... شاید...؟ اگه عاشقت نبودم... اینجا نبودم اوژنی... اینجا نبودم...

امروز 22 ساله شدم به عنوان پرنس فرانسه پدرم تصمیم داره که من و پرنسس انگلستان ازدواج کنیم توی فرانسه رسم داریم که پرنس باید یه هفته بعد از تولد 22 سالگی

_عالیجناب، عالیجناب، خوبید؟ + بله؟ _چرا جواب نمیدادید؟ +ببخشید حواسم پرت شد، خب چیشده؟ _جشن تولد امادس، همه منتظر ورود شما هستیم _ باشه الان میام من وارد سالن باشکوه تاج و تخت شدم جایی که تخت سلطنتی وجود داره و ستون هایی عظیم با نقش و نگار هایی تاریخی و با قدمت و به عنوان فرزند کوچک خانواده من مسوول از این مکان محافظت کنم برادر بزرگم و پدرم به استقبالم میان

برادر بزرگم قراره همزمان با عروسی من بر تخت بشینه و پادشاه بشه من هم به عنوان فرزند کوچک باید ژنرال بشم &برادر، برادر خوبی؟ +بله بله ببخشید حواسم پرت بود چیشده؟ &هیچی خواستم تولد ستاره کوچولوم رو تبریک بگم +بهت گفتم منو اینجوری صدا نکن! *کاملیوس تولدت مبارک +ممنونم پدر جان جشن با شکوهی برگزار شد

از مردم با کیک و شیرینی پذیرایی شد مهمانی از طلوع خورشید و تا غروب خورشید ادامه داشت بالاخره خورشید غروب کرد و مهمانی پایان یافت *یک هفته بعد، شب قبل از ورود پرنسس رزا از انگلستان* وقتی خورشید طلوع کنه خورشید من هم طلوع میکنه و شب تاریکم رو روشن میکنه باورم نمیشه من چطور عاشق کسی شدم که حتی ندیدمش با کلی فکر و خیال بالاخره خوابم برد وقتی نگاه از ماه گرفتم، نسیم آرامی در گوش‌هایم زمزمه می‌کرد. `|پرنسس، بیدار شوید... بانو به زودی تشریف می‌آورند.`` با چشمانی نیمه‌خواب از خواب برخاستم. لحظه‌ها سنگین و کند می‌گذشت، اما من با شتاب صبحانه‌ام را خوردم و جامه‌ای از ابریشم آبی بر تن کردم؛ جامه‌ای که زیبایی‌اش مرا در برابر بانو درخشان‌تر نشان می‌داد.

بعد به سمت اصطبل رفتم و سوار اسبم شدم زین رو روی کمر اسب گذاشتم همه چیز رو چک کردم تا مشکلی نباشه بعد با خیال راحت حرکت کردم برادرم و پدرم جلو تر از من سوار کالسکه بودن از میان جنگل رد شدیم توی ذهنم برنامه چیدم و جاهایی که بانو رزا رو میخواستم ببرم لیست کردم