بلیتِ بَخت ↪

’ انگار که بلیتِ بَخت‌ام را کس دیگری برده..! ‘ •𝓌𝓇𝒾𝓉𝓉𝑒𝓃 𝒷𝓎: 𝓛𝓾𝓷𝓪• ✨

’ امشب هم دیدمت.. اما تو، نه! شاید هم یادت نیست، شاید هم فقط من می‌شناسمت..!

کنار بار ایستاده بودی، جام ویسکی را به دخترِ بغلت دادی! گفته بودم از موهایِ بلوند خوشت می‌آید، اما تو اصرار داشتی موهایِ مشکی‌ام را دوست داری! دروغ بود.. نه؟ دروغی به تلخی همان ویسکی..!

از کنارت رد شدم، ولی برنگشتی..! حتی زمزمه‌ی آرام اسمت، در طنینِ خنده‌ات گم شد.. آنوقت منِ ساده، تک‌تک حرف‌هایت.. تک‌تک نگاه‌هایِ خیره‌ات.. هنوز در پسِ ذهنم پرسه می‌زند!

حتی آن گل‌ِسر رزی که به من دادی.. هنوز دارمش! می‌خواهم امشب دوباره به موهایم بزنم؛ شاید گل‌ِسر را یادت آمد.. شاید..!

این بار تنهایی.. چه شد؟ دخترک قهر کرد، یا مثل من فراموش شد..؟ چرا باورت کردم؟ این روزها.. بعد از رفتنِ غریبانه‌یِ تو، هزاران بار این را از خودم می‌پرسم، ولی باز هم، پیشنهاد رقص‌ات را قبول کردم! با چشم‌های باز.. باز گولت را خوردم..! ولی مگر می‌شد تسلیم آن تیله‌های نقره‌ای نشد..؟

کاش همان‌جا، در آخرین نت.. در اوج.. تمام می‌شدم..! کاش رها می‌شدم، کاش می‌شد نمی‌فهمیدم باز هم دورم زدی! ولی انگار بلیتِ بخت‌ام را کسِ دیگری برده..! ‘