دوستی در آیینه²

آیینه‌ها فقط تصویر ما را نشان نمی‌دهند... گاهی همدمی میشوند از دنیایی دیگر برای تنها نبودنت!

فضای سرد و تاریک اتاق،جایش را به جنگلی مرموز و رازآلود داد نور زیاد چشمش را میزد کم کم چشمانش به نور عادت کرد به محیط اطرافش دقت که کرد حس عجیبی داشت فضای جنگل از نظرش خیلی آشنا بود انگار قبلا هم اینجا بوده ولی یادش نمی آمد کی و با چه کسی چه لحظاتی را گذرانده بود حسی در درونش او را راهنمایی می کرد پس از مدتی پیاده روی در جنگل به کلبه ای چوبی رسید

در چوبی و خزه زده ی کلبه نیمه باز بود داخل رفت هیزم های نیم سوخته در شومینه خودنمایی می کردند انگار کسی به تازگی آنجا حضور داشت در افکارش غرق شده بود که صدایی او را به خودش آورد: سلام دوست جدید! دراکو چیزی نگفت فقط به صاحب صدا خیره ماند دختری با موهای بلوند روشن و چشمان خاکستری به نظرش آشنا می‌آمد پاسخ سلامش را داد و اسمش را پرسید دخترک گفت: اسم من اسکارلته. اسکارلت جانسون و تو؟ دراکو خودش را معرفی کرد: اسم منم دراکو مالفویه. از آشناییت خوشبختم اسکارلت سکوت سهمگینی بینشون برقرار شد

دراکو که از ساکت بودن دخترک کلافه شده بود پرسید: تو اینجا تنها زندگی می‌کنی؟ اسکارلت جواب داد: آره قبلا با پدر و مادرم تابستون اینجا میومدیم ولی حالا که دیگه نیستن ترجیح دادم کلا به اینجا نقل مکان کنم پس از مدتی سکوت ادامه داد: فکر کنم وقتمون داره تموم میشه. به امید دیدار دراکو! دراکو چشم که باز کرد، خود را رو به روی آینه دید اتفاقاتی که افتاده بود را در ذهنش مرور کرد باورش نمیشد یعنی آن طرف آینه دنیایی دیگر وجود داشت؟

پایان پارت دوم:) ببخشید اگه کم بود🥲