رمان میراکلس تکپارتی (:

سلاممم یه تست دیگه 🙋‍♀☁ ایندفعه با یه رمان تکپارتی میراکلس اومدم 🥲🫶 ناظر جون چیز بدی نداره 🙃❤‍🩹 پس خوشگلام لایک و کامنت فراموش نشه🫢🦋

✨ رمان تک‌پارتی: شبِ بی‌نقاب ✨🌙 🍃 هوای پاریس سرد بود. باد از روی سنگ‌فرش خیابون‌های خیس می‌گذشت و چراغ‌ها بازتاب نور رو روی شیشه‌های بارون‌خورده پخش می‌کردن. 👧🏻 مرینت با هودی آبی‌رنگش روی پشت‌بام نشست، پاهاش رو آویزون کرد و نفس عمیقی کشید. دیگه خبری از لیدی‌باگ نبود… نه یویو، نه نقاب، نه مأموریت. فقط یه دختری بود که از نجات دادن دنیا خسته شده بود 🥀 💭 صدای ذهنش آروم پیچید: «باورم نمی‌شه تموم شده...» 🙂 لبخند زد: – تموم نشده… فقط یه فصلش بسته شد. 👣 صدای قدم‌ها از پشت سرش اومد. ناخودآگاه برگشت… ادرین بود. بدون لباس سیاه، فقط خودش. موهاش کمی بلندتر شده بود، اما اون نگاهِ آرومش هنوز همون بود 🌤️

– فکر کردم دیگه پیدات نمی‌کنم. 💬 مرینت خندید: – من همیشه همین‌جام، فقط کسی دیگه نمی‌دونست کجام. 🕊️ ادرین کنار اون نشست. چند ثانیه سکوت… ولی از اون سکوتای قشنگ و آرام. – می‌دونی، همیشه فکر می‌کردم قهرمان بودن یعنی قوی بودن، ولی حالا فهمیدم قوی‌ترین کار دنیا شاید “صادق بودن با خودت” باشه 💫 🌧️ مرینت زیر لب گفت: – منم تازه فهمیدم قهرمان بودن یعنی گاهی شکست خوردن، اما دوباره بلند شدن... 💨 باد موهاشونو به‌هم زد. ادرین لبخند زد: – هنوزم از ارتفاع می‌ترسی؟ – یه ذره… ولی وقتی تویی کنارم، نه 🖤

🌕 مرینت رو به آسمون گفت: – انگار ماه هم از تماشا کردنمون خسته شده... ادرین خندید: – شاید… ولی امشب قشنگ‌تره، چون بالاخره چهره‌هامونو می‌بینه ✨

🤝 دستش رو جلو آورد. – بیا بریم پایین، قهرمان‌ها هم حق دارن معمولی زندگی کنن. مرینت با لبخند: – آره… وقتشه از پشت نقاب برگردیم به زندگی 🌸 🚶‍♀️🚶‍♂️ با هم از لبه‌ی بام پایین رفتن. ماه بالا بود، باد بین موهاشون می‌پیچید، و پاریس، آروم‌تر از همیشه... امشب، شبِ بی‌نقاب بود — شاید شروعی تازه برای خودشون 🕊️💞

تموم شد ... خوب بود ؟ می‌دونم کم بود آخه تکپارتی بود 🙂🤍 ولی بدون برای این رمان کوچولو خیلی زحمت کشیدم 😵‍💫✨ و فقط با لایک و کامنت شما خستگیم در میره 🥺🎀

🤍🫶🙋‍♀️🎀🍓