بزرگترین ترس...؟

چه چیزی مرا می ترساند؟ آنچه مرا به هراس می اندازد... می خواهی بدانی چیست؟ پس با من بیا...

همیشه چیزی در اعماق قلبم ذهنم را آشفته می کند؛ وقتی به آن فکر می کنم... هراس تمام وجودم را فرا می گیرد. شاید چیزی از وجود من است...

می ترسم... بله، از آینده می ترسم؛ چرا که مرا به سمت نابودی می کشاند. مگر همین چند روز پیش نبود که با خود می گفتی روزی بزرگ می شوم؟ و حالا دگر کودک نیستی! وانگهی با خود می گویی تا مرگ فاصله ها دارم... ولی می رسد آن روزی که مرگ به تو سلام می کند و تو حرفی برای گفتن نداری!

و این افکار... بله این افکار مرا بیش از آنچه فکر می کنید آزار می دهند! این احساسات سبب سرعت بیشتر گذر زمان می شوند. حتی اگر بتوانم زمان را متوقف کنم، آیا می‌شود در توقف زمان زندگی کرد...؟

نه... مایه ی حیات تنها در زمانی وجود دارد که دقیقه ها درحال سپری باشند؛ پس مجبوری این رنج را با تمام وجود حس کنی!

و من می ترسم... از گذر زمان که در تلاش برای کاسته شدن عمر من است!