رنگ های نوری؟!

رنگ‌های نوری (یا رنگ‌های افزایشی) به سه رنگ اصلی قرمز، سبز و آبی گفته می‌شود که ترکیب آن‌ها نور سفید را می‌سازد. این رنگ‌ها اساس نمایش رنگ در صفحه‌نمایش‌ها و تجهیزات نوری هستند.

رنگ‌هایی که ما با چشم می‌بینیم، در واقع ارتعاشات مختلف امواج الکترومغناطیسی نور هستند که به شبکیه چشم ما برخورد می‌کنند. در مورد رنگ‌های نوری، ما با سیستمی کار می‌کنیم که به آن مدل رنگی افزودنی (Additive Color Model) می‌گویند.

رنگ‌های اصلی (Primary Colors): این سه رنگ (قرمز، سبز، آبی یا RGB) مانند سه سازنده اصلی هستند. از ترکیب این سه رنگ رنگ ها به موجود می‌آیند.

ترکیب دو رنگ اصلی: وقتی دوتا از این رنگ‌ها را روی هم می‌اندازید، رنگ جدیدی ایجاد می‌شود که از نظر نوری روشن‌تر است (به همین دلیل به آن افزودنی می‌گویند، چون نور را *اضافه* می‌کنیم). * قرمز + سبز = زرد * قرمز + آبی = ارغوانی (Magenta) * سبز + آبی = فیروزه‌ای (Cyan)

ترکیب هر سه رنگ: وقتی هر سه رنگ اصلی (قرمز، سبز و آبی) با شدت مساوی روی هم بیفتند، ما نور سفید را خواهیم دید.

این سیستم کاملاً با رنگ‌هایی که روی کاغذ می‌بینیم (رنگ‌های جوهری یا کاغذی که مدل تفریقی یا Subtractive نامیده می‌شوند) فرق دارد. جوهر روی کاغذ نور را *جذب* می‌کند و آنچه باقی می‌ماند به چشم ما می‌رسد؛ اما لامپ‌ها یا پیکسل‌های تلویزیون نور را *منتشر* می‌کنند.

کاربرد پزشکی/فناوری: این اصل RGB در تمامی وسایل دیجیتال که خودشان نور تولید می‌کنند، مانند تلویزیون‌ها، مانیتور کامپیوتر، و صفحه نمایش موبایل شما به کار رفته است. هر پیکسل روی صفحه شما از سه بخش کوچک (ساب‌پیکسل) قرمز، سبز و آبی تشکیل شده که شدت نور هر کدام تنظیم می‌شود تا هر رنگی که می‌خواهید را بسازد.