چرا بعد رسیدن به هدف احساس بیهودگی میکنیم؟

یکی از تجربه های مشترک همه ما اینه که وقتی به چیزی که میخواهیم میرسیم حس « بیهودگی و ناامیدی» میکنیم... و دیگه خبری از ذوق و شوق قبل رو احساس نمی کنیم ، اما علت این پدیده مشترک چیه ؟

حتمی تا به حال براتون پیش اومده که بعد کلی تلاش برای رسیدن به یک خواسته یا هدف درست همون جایی که به چیزی خواستید رسیدید با خودتون گفتید « واقعا اون همه تلاش ارزشش رو داشت ؟ » اما علت این اتفاق چیه و چرا چنین حسی داریم ؟

قبل اینکه به بررسی دلیل این پدیده بپردازیم، بهتره به معنای هدف نگاه دوباره ای بندازیم! ما در جهانی بدون معنا به دنیا می آییم و برای رهایی از احساس « پوچی » ناچاریم اهدافی انتخاب کنیم ؛ همین اهداف اند که یه زندگی ما « معنا و جهت » می دهند. اما حالا که نقش اهداف در زندگی ما انقدر پررنگ و مهم است ، پس چرا پس از رسیدن به این اهداف احساس پوچی میکنیم؟!

همینطور که در اسلاید قبلی نیز گفته شد ، زندگی به خودی خود بدون معناست و وجود یک هدف به آن معنا می‌بخشد و وقتی به سمت هدف حرکت می کنیم در واقع جهان ما سرشار از معنا و ارزشی شده است که برای خود انتخاب کردیم اما درست هنگامی که به هدف مورد نظر خود میرسیم در واقع دیگه وجود اون « معنا و ارزش » رو حس نمی کنیم چرا که معنا با رسیدن به هدف پایان می‌پذیرد... و درست همین‌جاست که دوباره احساس پوچی می کنیم ... و برای رهایی از این احساس پوچی ناچار به انتخاب هدفی جدید خواهیم بود ...

در نهایت باید گفت این احساس پوچی و بیهودگی چیزی نبست که از رسیدن به یک هدف ایجاد شود بلکه همیشه وجود داشته اما از آنجایی که مدتی در « مسیر » رسیدن به اهداف خود را از آن دور کردیم ، پس از پایان اهداف دوباره با آن روبرو میشویم ... اما راهکار چیست و باید چگونه زندگی کنیم : ۱- پس از پایان یک هدف برای رفع احساس پوچی باید هدف دیگری را انتخاب کنیم « چرا که معنا همیشه نسبی است و هرگز مطلق و همیشگی نمی شود » ۲- احتمالا قبلاً هم شنیده اید! اصطلاح معروفی که میگوید : « از مسیر لذت ببر » در واقع هدف اصلی تمام رویاهای ما فرار از احساس پوچی است و تنها زمانی به آن میرسیم که در « مسیر » رسیدن به رویاهایمان باشیم!